No Politics (Sia Sat)? I do not think so. Without being interested (Alaghe Mand) in politics, life is boring, life is nonsense (Pooch). I was asked by Toranj not to write anything about politics, but now I want to clarify (Roshan Konam) some points. Let me give an image (Tasvir) of our country, our dear Iran, in Western countries. Yes, I am living in West but I never stopped loving my Iran, my home country, my lovely cities. Sometimes, I am getting so sad, disappointed (To Zogh Khorde) and crazy when I see my Iran in western media (Mat bo at). I see our Iran is pictured (Tasvir shodan) as a country that is poor, that suppresses (Sarkoob) its reformists (Eslah Talaban), that supports terrorism, that is trying to have the atomic bomb and that is a third-world country. Then I see the Iranian people, who are mostly educated (Tahsil Karde), who have a culture (farhang) for more than 5000 years. Then I think with myself that Iran and all Iranian People do not deserve (Seza Var) this kind of life. No politics?? Ok, I don’t write about politics.
البته! اینا درسته...
من احساس میکنم که گاهی وقتا زیاده از حد مطالب رو تیره و غیر قابل اصلاح می بینیم (خودم رو میگم)
و ما متاسفانه این تصویر رو از خودمون به جا گذاشتیم . ولی تواناییهای بالایی هم داریم - میتونیم که عوض کنیم این تصویر رو...
البته با همهء این حرفا من به آقای ترنج حق می‌دم که بگه سیاسی ننویسین. مثلا حسین درخشان رو ببینین ( i.hoder.com ) از وقتی شروع کرد به گفتن نظرات سیاسی خودش تو وبلاگ یه عده چنان بهش گیر دادن و اذیتش کردن که مجبور شد کامنتهاشو برداره. مشکلات حتی باعث شد مطالبش افت کنه و خواننده‌هاش خیلی کم بشن. حتی خودش هم از این افت خواننده‌هاش تعجب کرده بود. خوب مملکت ما اینجوریه دیگه. آستانهء تحمل افراد اینقدر پایینه که کوچکترین نظر مخالف رو برنمی‌تابن. نمی‌دونم راه حلش چیه. ولی مطمئنا پاک کردن صورت مسئله نیست.
متاسفانه هنوز این تو جامعه ی ما جا نیوفتاده که در مورد عقاید دیگران نباید جبهه گیری کرد. برای همین بهتره سیاست کمتر مطرح بشه. وقتی دولت یک مملکت نتونه مردمشو با عقاید مختلف تحمل کنه دیگه از خود مردم چه انتظاری میره