سلام
من صادقم که تو مرخصی هستم. تو این چند وقت چندبار گم نام سر زدم و دیدم که آقای آقاخانی فقط میزدند و آخری هم آقا یاسر. تصمیم گرفتم یه مطلب بزنم.
اول برسیم به جشن آخر سال. اول تشکر و ازین حرفا و سخنرانی و بعد چای و قهوه با معلمها. بچه ها گریه می کردند مثه بچه ۳ ساله. فضای عجیبی بود. بعد بچه ها و معلم ها لباسهای هم را امضا می کردند و خداحافظی . خلاصی مراسمی بود که فکر کنم تو یادم بمونه. یکی از معلم ها رو لباسم نوشت:"...Life is all about choices, make the right ones... " بگذریم.
امروز اولین امتحانمون را دادیم که کامپیوتر عملی بود. فکر کنم ۱۰۰٪ زدم. اما از دو تا چیز میترسم. اولا اینکه شماره امتحانیم را اشتباه زده باشم و دیگه اینکه دیسکی که برنامه ها را کپی کرده باشم درست کار نده. چون برا کپیش یه مشکلی داشتم.
راستی دندان عقلام را هم به سلامتی عمل کردم. یه بیهوشی ۳۰ دقیقه ای و بعد هر ۴ تاش را در آورد.
موفق و موید
ببخشید از اینکه مطالب وبلاگ من شبیه میل میمونه. اما به نظر من این میتونه گامی موثر در جهت ایجاد صمیمیت بشه با خواننده های عزیز.
صادق
خوشحالم که روبه راهی
احتمالا مطلب چند شب قبل منو که کلی ازت تعریف کردم رو نخوندی چون بعید بود با اون همه تعریفی که ازت کردم منو بی جواب بذاری!!!
برو بخونش...