۱) امروز رفتم بیمارستان سعادت آباد. پسر یکی از بستگان نسبتا دور سرطان خون گرفته. جوون 18 ساله مثل دسته گل. ورزشکار ، خوش قد و بالا . مقاومت بدنش خیلی کم شده و بیماری عفونی هم گرفته . پدر و مادرش درب و داغون. حالم خراب شد. اکسیژن بهش وصل کرده بودن و داشت تند تند نفس می کشید. فقط با سر تکان دادن جواب میداد. البته خیلی قبلا همدیگر رو ندیده بودیم . شاید 2 یا 3 بار . ولی خیلی ناراحت شدم. بغض راه گلوم رو بسته بود. تو این هیری ویری بابای بیمار هی میوه بهم تعارف میکرد! گفتم بابا! هیچی از گلوم پایین نمیره . نمیدونم چه جوری گفتم که بنده خدا دیگه تعارف نکرد! عجب داستانی . نمی دونم چرا حکایت بعضیا اینجوریه و در کتاب قسمت براشون اینجور نوشتن. دارن تقاص پس می دن؟ الهم اشف کل مریض...
یکی نیست بگه آخه تو که طاقت نداری چرا می ری ملاقات مریض بدحال؟
۲) این هفته ، هفته یادبود و بزرگداشت شهدای دبیرستان م... است. دبیرستانی که خودم اونجا درس خوندم و در و دیوارش با من حرف میزنن. 66 تا شهید داده . همرزمان و خانواده شهدا میان ودر مورد شهدا حرف میزنن. فیلم و کلیپ واسلاید در مورد اونها پخش میکنن . زندگینامه شون رو میخونن. سخنران ها سخنرانی میکنن راجع به جنگ و جبهه و خاطرات. جریانیه.... مدرسه م... رو دوست دارم برای همین هفته شهداش.
چه بزرگوارانی بودن که رفتن و خالصانه شهید شدن. می فهمین؟ خالصانه... چیزی که الان باید تو خواب دید.
البته هر چه در سالهای اخیر سخت افزار این مراسم( چون هر سال برگزار میشود) تکمیلتر و بهتر و پیشرفته تر میشود، نرم افزارش افت میکنه. امکانات صوتی و تصویری و کامپیوتری خوبی موجود است ، ولی محتوا خیلی خبری نیست . نه بچه ها دیگه گوششون بدهکار این چیزاست و نه مسوولین این کار عرضه کافی دارن. بچه ای که جنگ تموم شده یه سالش بوده چی از جنگ میدونه؟ بدبختی مارو ببینین ! مردم امریکا کشته شدگان تجاوزشون به ویتنام و کره و عراق رو اینجوری تعظیم و تکریم میکنن و فیلم براشون میسازن که همین ما می بینیم و تعریف میکنیم ، اونوقت ما به شهدامون بی توجهیم. یه کارگردان و تهیه کننده درست حسابی ندارم که فیلم بسازه در مورد جنگ. سالهای اخیر که جوونها به خاطر اینکه از دولت و حکومت دل خوشی ندارن شهدا رو هم بی خیال شدن. آخه اون بزرگواران که اون زمان با نیات پاک شهید شدن چه ربطی دارن به مسائل امروز جامعه. کارشون کم ارزش داره؟ از فلان سرباز امریکایی که تو عراق کشته شده کمترن؟
سالهای اخیر یکسری از افرادی که دعوت شدن برای سخنرانی توی مراسم مدرسه م... خواستن شهدا رو یکسری افرادی معمولی و حتی کمتر از معمولی نشون بدن. با این توجیه که قبلا یکسری دیگه شهدا رو خیلی گنده کرده بودن!!! خوب چه عیب داره ؟ کارشون بزرگ بوده پس از یه شخصیت بزرگ صادر شده. تو چه میفهمی؟ با خودت مقایسه کردی که گفتی ترسو بودن یا درس نخون بودن و ... آخه چه سودی داره اینارو برای بچه های مدرسه گفتن؟ این نسل که نزده میرقصه! دو سه سال پیش یه آدم ... اومده بود برای سخنرانی و اصرار زیادی داشت که ثابت کنه شهدا خیلی آدمهای ضعیف و ترسویی بودن و از سر استیصال و فرار از درس رفتن جبهه و یه ترکش خوردن و شهید شدن. آخه اگر هم بودن گفتنش چه سودی داره ؟ اینجوری تکریم میکنیم شهدامون رو؟ جایی که آقای محسن رضایی اومد و علنا گفت که جنگ اشتباه بوده و این انداخت گردن اون و اون گردن این و... ما هم بیایم و زیر آب شهدا رو بزنیم برای نسل فعلی که نمی دونن چی به چی بوده... مسوولین مدرسه هم حالیشون نیست و امسال هم از یکی دیگه از اینجور آدما دعوت کردن بیاد. حال ندارن که دنبال سخنران درست و حسابی بگردن. راحتترین راه را انتخاب میکنن .
بسه ، برای امشب بسه . باز هم از هفته شهدای دبیرستان م... مینویسم.
منصور
من یه سوال داشتم:
فرق بین یه نفر که رفته جبهه و یه ماه بعدش هم شهید شده با اون جانباز شیمیایی که ۲۰ ساله رو بیلچر زندگی مکنه اونم با هزار تا مشکلات و بدبختی چیه؟
خدا وکیلی اجر دومی بالاتره! (البته این نظر شخصی منه)
شما چی میگید؟
باتشکر
پیرهرات
سلام. از اینکه لطف کردین به من سر زدین به خاطر اینکه کسی از شما خواسته بود ممنونم. التماس دعا
Ajre sho hadaa baaa khodast vali nemidoonam agar midoonestan ke in Hokoomat gharaare baaa khooneshoon eshdehaaii besaaze ke khoone mardomo too shiishe kone baaaz ham miraftan shahiid beshand? Nemiidonam kii javaab gooye khoone oon hame javoone bad az Khoram shahre? Kii javaab gooye dele oon madaariiye ke bad az khorram shahr shahiid shodand/? Ye Soaal? Kesii oomad bege cheraa dar ooje ghodrat emam jaame zahr ro nanooshid va dar ooje vagozariiye jang in kar ro kard? emam akhbaare jang o miidoonest??
آقا منصور!...نگید اینجوری....
کی گفته بچه ها گوششون بدهکار نیست؟
زمان ما هم همینو میگفتن.(حالا ۲ سال بیشتر نیست رفته ها میگه زمان ما!).ما که مثلاْ شر ترین بچه های مدرسه بودیم.اما باور کنین هفته شهدا روی همین بچه ها تاثیری میگذاشت که اثرش به این زودی ها محو نمیشد...که ببینیم تا سال دیگه چقدر تونستیم بهشون نزدیک شیم.نه,حداقل ببینیم چقدر تونستیم بشناسیمشون.
حالا آقای x بیاد هزار ساعتم بگه شهدا عین بقیه بودن تاثیری نداشت.اصلاْ کسی قبول نمی کرد که شهید صالحی مثل مردم عادی باشه...میگفتیم نخیر! یه مرد واقعی بود. چرا شخصیت ایشون رو بیاریم پایین؟ ما هم بزرگیم..می تونیم باشیم.ما هم مردیم...می تونیم باشیم.نمی تونیم؟
مفید رو به خاطر هفته شهداش دوست داریم...وقتی رفتیم ناراحتیمون از این بود که دیگه نمی تونی همه هفته رو بیای ها! دیگه فقط پنج شنبه شب راهت میدنا!
آره! مفید رو به خاطر این چیزاش دوست داریم...به خاطر صفایی که داره...مطمئنم که نسل بعد مفید هم همین رو میگه.
ما به عنوان نسل ۲۴ مفید! تعجب نکنینی! مفید رو بخاطر آدمایی که توش زندگی میکنن دوست داریم! مثل آقا افشار !و بعضی از معلما البته بعضی از معلما
یادش به خیر التماس دعا
سلام. اولا ۶۶ تا نه و ۶۷ گل سر سبد مفید! بعد هم مثل این که همه ی وبلاگ نویسای مفید برای فته شهدا مطلب دارن بجز آقای مدیر. شما که می بینیدشون سلام برسونید بهشون. امروز هم کارتون عالی بود. خوب از پسش براومدید. هر کی بود مجری گری رو به سخنران می سپرد! نه؟ یا علی
همون ۶۶ درست است.
حقیقت تلخی که وجود داره و قبول دارم ولی فکر کنم یه کمی به خودمون برمیگرده ...
کجایند مردان بی ادعا؟
شهدا محو نمی شوند، حافظه ما دچار اختلال شده. یادش به خیر چه هفته های شهدایی داشتیم...
ضمناً آنها که می گویند شهدا آدمهای معمولی بودند درست می گویند اما فقط قسمتی از حقیقت را بیان می کنند. یادشان رفته که ما هم آدمهای معمولی هستیم اما جرأت نداریم ساعت ده شب توی خیابان راه بریم چه رسد به آنکه در منطقه دشمن یواشکی برای شناسائی گشت بزنیم، یا تک و تنها توی دل دشمن با یه بیسیم که رهگیریش هم کار آسونیه برای دشمن، دیده بانی کنیم و گرا بدیم به توپخونه خودی، یا اینکه ده کیلومتر رو دولا دولا از میون مین و توپ و خمپاره با کلی تجهیزات پیاده بریم تا حمله کنیم و ...
بله آدمیزاد فراموشکار است و بی انصاف ...
اگه خدا بخواد سعی میکنم تو مراسم روز ۵ شنبه شرکت کنم. شاید دیدمت
راستش و بگو منصور چند بار کردیش مرتیکه عقیم