گفتی بمان؟ ... نماند؟

روز دوشنبه هفته قبل در نمایشگاه کتاب ٬  یغما گلرویی دیده شد!

شعر زیر (از بیت سوم به بعد) در جواب  کتاب « گفتم بمان ! نماند...» اثر یغما گلرویی سروده شده است. به این صورت که هر بیت جواب بعضی از شعرهای این کتاب است.

بعد از بازگشت از نمایشگاه ٬ این شعر توسط خواهرم سروده شده است. قشنگ است . گفتم شما هم ببینید بد نیست. در پرانتز٬ جلوی هر بیت ٬ آدرس شعری که آن بیت به استقبالش رفته ذکر شده است.
 

                                      گفتی بمان؟ ... نماند؟

تن تشنه مثل خورشید،با سرزمینی از غم

                                                   با شعرو بی هیاهو ، تکرار؟سرد و مبهم (بی سرزمین تر از باد)

بی  سایه  و پریشان ، بیتاب شعر باران

                                                  بی قطره  مثل  شبنم ،در بیکران  عالم (بارونو دوست دارم...)

دل خسته ای عسل جان! با شاعری که دور است

                                                  بی جرأت سرودن، جز در رثای  ماتم( شعر شماره 22 )

میدان بی قراری ،ته برگ مرگ کاغذ

                                                     بی فرصت رسیدن ،طرد وغریب و در هم ( شعر شماره 14 )

شبها به خواب،ساکت،فردای سردو خسته

                                                    بی راهی از ترانه،بی یاد و بی صدا هم ( شعر شماره 16 )

با طرحی از ترانه ،شبگرد معنی شب

                                                  بی رنگ و مات، پرسوز ،نجوای آخرین دم ( شعر شماره 24 )

پیدا و دور یا نه، پنهان و باز نزدیک

                                                بی انعکاس  درنا ، بر قطر ه های  شبنم ( شعر شماره 9 )

بر روی شاخه بودن ،یک حس بی تکلّف

                                                 بی شا خه، باغ ،تنها،  مثل  هبوط  آدم( شعر شماره 6 )

 یک طرح زرد نمناک،در شعر تازه اشک

                                                بی زخم  مانده ای نه؟ بی حس خوب مرهم( شعر شماره 8 )

یا نه ،نه که نخندی،لولای غم نپیچ است

                                                بی بستن لب  غم  ،با  خنده  دمادم( شعر شماره 11 )

در فکر آرزویت، یک طرح لانه پیداست

                                                با یک کلاغ و لانه؟ پایان  قصه  غم؟ ( شعر شماره 5 )

منصور