سلام
چند وقت پیش یه بابایی اومد دانشگاه از یه شرکتی که هر سال به عنوان جایزه به فقط یک نفر بورسیه می ده. بورسیه که چه عرض کنم چهار سال زندگی؛
شاید کمتر چنین بورسیه هایی بدند. تمام پول تحصیل و خوابگاه را مثل همه بورسیه ها پرداخت میشه؛ به علاوه هر ماه حدود ۲۵۰۰۰۰ تومان پول تو جیبی به بورسیه شونده میدند که نیازی به کار نداشته باشه و بتونه رو درسش تمرکز کنه. بازم بگم در آخر سال اول وقتی دانشجو جا افتاد و به فشار درسی عادت کرد یه note book براش میخرند. در طی چهار سال تحصیل هم دانشجو حق داره یک سفر تفریحی به یکی از کشورهای اروپایی بره و تمام مخارج این سفر توسط این شرکت تامین میشه. نکته جالب اینه که هر دانشجو هر سال تا یه سقفی هم می تونه کتابهای کمک درسی بخره که مخارج اون هم داده میشه. در طول تعطیلات دانشجوهای بورسیه شده که به پول نیاز دارند یا به هر دلیلی کار می خواند میتونند برند و تو این شرکت کار کنند. و شرایط کاری بعد از تحصیل هم محشر هست. شاید به خودتون بگید لابد دانشجوها باید ۱۵۰٪ برا هر درس بیارند تا بورسیه از دست نره؛ اما براتون ممکنه عجیب باشه اگه بدونید که تنها شرطی که اول کار میزارند اینه که دانشجو باید تمام درسها را فقط پاس کنه. یعنی نمره ۵۰٪. اگر یه درس را افتاد شرکت بورسیه کننده یه ترم به دانشجو فرصت جبران میده(که در این ترم شهریه توسط خود دانشجو پرداخت میشه) و اگر جبران شد دوباره بورسیه به حالت اولش برمیگرده. اما برای تقاضای بورسیه تنها چیزی که نیازه اینه که ۴ تا از نمره های سال آخر دبیرستان بالای ۱۶ باشه.(البته داشتن تبعیت آفریقای جنوبی شرط اول هست). اما چون این بورسیه سالانه به یک نفر ختم میشه گرفتنش کار حضرت فیله. بیشتر این بورسیه به پاس زحمات دانش آموز تا زمان بورسیه اعطا میشه.
خوب این همه گفتم؛ بزارید اینم اضافه کنم؛ شرکتی که این بورسیه را میده یه شرکت آمریکایی تو آفریقای جنوبی. تبلیغ ازین بهتر می خواید؟ تمام دانشجوها یا اکثرشون حداقل اسم این بورسیه را شنیدند. اما چیزی که خیلی ها میدونند اینه که یه شرکت آمریکایی اینجا بورسیه های محشری میده. لابد بعدش میگند:عجب آمریکایی ها مردم توپی هستند؛ حالا هی این اخبار جیغ میزنه ۵۰۰۰۰۰ نفر در عراق کشته شدند. دیگه کی اهمیت میده یا حتی به خودش اجازه میده یه لحظه فکر کنه: مرگ بر آمریکا. ۷۰٪ بچه ها اینجا برنامه دارند بعد از اتمام تحصیل یه راس برند آمریکا. من که بهشون حق میدم. شما چه طور؟
موفق و موید
صادق
از وقتی دبستانی بودیم یادمه مرگ بر آمریکا گفتیمو واز روی پرچمشون رد شدیم.!ولی یه چیزو میدونم سیاستو با مردم اون کشور نمیشه یا هر کشوری نمیشه کنار هم قرار داد....راستی من شنیدم آفریقا خیلی قشنگه چرا از اونجا نمینویسی آقا صادق؟
ممنون از نظرتون
اوایل می نوشتم. بعد از یه مدتی خسته کننده شد؛ دیگه فکر کنم به جایی رسیدم که خوننده ها فحش می دادند. اما حتما چیزی که شنیدید درسته. کشور محشریه.
جا داره بگم که چهارچوب این کشور توسط سفیدها بنا شده و هنوز هم کارهای اساسی و حساس توسط خود سفیدها انجام میشه. اما خوب سران اصلی به علت مسائل سیاسی سیاه هستند.
بابا فعال شدی !
نه به اینکه یه ماه یه ماه خبری ازت نیست نه اینکه هرشب مطلب...
ایاک بالاساسنامه...!
ما مخلصیم. هر وقت بتونم مینویسم. تو طول سال ساعت ۷ صبح می رم سر کلاس ساعت ۶ بعد از ظهر بر میگردم. دیگه جون ندارم. اما بازم آخر هفته ها تلاش میکنم بنویسم.