تا پنجشنبه نیستم. اعضای وبلاگ اینجا رو استاد کنن.
ممنونم از دوستانی که حضوری ٬ تلفنی ٬ ای میلی (!) ٬ پی امی (!) از من دلجویی کردن.
در رابطه با مطالبی که در دو پست اخیر نوشتم.
البته اینم بگم که بعضی ها هم سکوت کردند که برایم کلی معنی داشت !
بعضی ها هم از در «راه کار» و «روش حرکت » و « نصیحت» و « ارشاد» در اومدن که ممنونم ٬دستشون درد نکنه.
و چیزی که جالبه ٬ اینکه ٬ در مورد مطالب یادداشتهای اخیر٬ هر کسی از ظن خود شد یار من ! و این خیلی جالبه...
به یاد هق هق بی وقفه من
توی آغوش معصومانه باد
منصور
هوم؟
اوهوم...
من کوچیکتر از اونم که بخوام با شما همدردی کنم(به ظاهر)...
اما الان که اومدم توی وبلاگ دلم گرفت... چرا رنگهای وبلاگتون این طوری شدن؟؟؟
اختیار دارین
بی‌صدا تر ز سکوتیم ...
به نظرم خیلی نگران هستید . خدا با ماست
والله چی بگم؟
چی خبر شده اینجا؟
جریان خواب چیه؟
مشکل کجاست؟
گیج و گنگ شدم!
راستش رو بخواید یه لحظه تمام خاطرات دبیرستانم تا به حال از جلو چشمام رد شد.نمی دونم چرا!ولی شد دیگه...اون موقع ها که صاف و پاک بودم تا حالا که ... یادش به خیر!
خدا به هممون رحم کنه...........
مرا عهدی است با جانان . . .
mansour jaan, kheily mokhlesam, nabinam naaraahat baashi, begoo khodam haalesho begiram, man chaakeram
چاکرتیم دربست
بابا شادش کنید. چقدر همه ناله شدین! ولی اگر شاد شدین اون آی فیل یو! رو دوباره بزارین. البته من رفتم سورسشو پیدا کردم. ولی به وبلگتون حال میده!
اهای معلم بد
چقدر جریمه باید
عذاب وجدان چیز بدی هست
بخوان ای پرنده سکوت تو ...