ای تو دل کوک ، ای خوش آهنگ

1- تشکر میکنم از لطف و محبتی که بعضی از دوستان دارند و ما (اعضای وبلاگ) را مورد نوازش و محبت قرار می دهند.مخصوصا آقای علیرضا جوان.در ارتباط با پست قبلی به این مطلب میشه اشاره کرد که: همان طور که بارها گفته ام من هیچی نیستم و اصولا حالیم نیست! جمله اول را از یکی از دوستان نقل کرده بودم نه خودم. و جمله شماره هفت منظورم کل مجموعه ای بود که درون آن نفس میکشم و نه خودم به تنهایی. من که شاهنشاه نیستم که از خودم با عنوان "ما " نام ببرم!

2- دیشب شب خوبی بود. رفتیم و گفتیم و راندیم و دنیا به کام ما بود. مولانا (!) عبید چه بجا گفته که " جان فدای یاران موافق کنید".

3- منچسترحذف شد، دلم خنک شد ، روی بعضیا(!) کم شد. فکر کنم در روی کره خاکی بازیکنی مثل رونالدینیو نیامده تا حال. اگر در طول دوران بازیگریش فقط همون گل دوم به چلسی در بازی دیشب رو زده بود و هیچ کار دیگری نکرده بود، کافی بود که به عنوان بزرگترین بازیکن شناخته شود.

4- یه ضرب المثل مکزیکی میگه: " غذا را میشود به راحتی پیدا کرد، ولی پیدا کردن جایی که بتونی به تنهایی و بی دردسر بخوری خیلی سخت است" غرض از آوردن این مطلب اینکه هر کدام از خوانندگان از ظن خود هر جور میخواد یار من بشه ، بشه !(یعنی هرکس میتونه برداشت خودش را بکنه با توجه به شناختی که از من داره.)

5- باز هم حکایتی نو از حال من تو بشنو...

6- گفتی : "به روزگاری مهری نشسته!" گفتم :
    "بیرون نمی‌توان کرد ، حتی به روزگاران"

 منصور