به بهانه مراسم جایزه دار دیشب در سالن همایشهای بین المللی سازمان صدا و سیما جهت انتخاب قهرمان و پهلوان و قهرمان قهرمانان سال 1383
حتما شنیدیدکه پهلوان اسطوره ای ایران – پوریای ولی- که خیلی یل بوده و جوانمرد و چنین و چنان که به یک جوون گمنام عمدا" می بازه که مادرش شاد بشه، یه روز صبح از خونه میاد بیرون و پاش روی یه پوست خیار (اون موقع به اون صورت موز نبوده!) سر میخوره و پهلوان میخوره زمین و بعدش کشتی رو – صد البته در رده قهرمانی! - میذاره کنار . توجیهش هم این بوده که وقتی کار من به جایی برسه که پوست خیاری منو بزنه زمین ، دیگه باید کشتی رو بذارم کنار.
غرض اینکه دیشب آقای سیدعزت الله ضرغامی - رئیس سازمان- هنگام سخنرانی اشاره داشتند به اینکه یک گروه جمعی پشت ورزشهای فردی ایران هست و مثلا کشتی و تکواندو اصلا یک ورزش فردی نیست. ایشان اشاره داشتند که یک سری قبلا بیخود گفته اند که:
" ایران در ورزشهای جمعی توفیقی کسب نمیکنه و در ورزشهای فردی مثل کشتی موفق است به خاطر اینکه ما در ایران روحیات فردی داریم و کار جمعی بلد نیستیم! "
حتما خوانندگان عزیز مستحضرند که گوینده این سطور ایتالیک(!) که جناب ضرغامی به محکمی رد فرموده اند ، کسی نیست جز آقای سید محمد خاتمی – رئیس جمهور تا حدی محبوب! – که در دیدار با اعضای تیم کشتی که در مسابقات جهانی تهران قهرمان شده بودند ، ایراد کردند.
مخلص کلام اینکه قاعدتا آقای خاتمی که اهل مطالعه و تعمق است و لابد از حکایت فوق الذکر مطلعند ، باید از قهرمانی کناره بگیره ! دیگه وقتی آدم پاش روی پوست خیار سر بخوره، کشتی گرفتن نداره! همین مونده بود که ضرغامی هم به خاتمی لت بزنه ...
در باب سخنان آقای ضرغامی مطلب زیاد است. نمیدونم چه اصراری هم داره که طولانی حرف بزنه!
یه جاش گفت جانبازان که در مسابقات پارا الیمپیک مدال آوری کردند، نشان دهنده اینه که هیچ کشور خارجی نمی تونه به ایران حمله کنه !!! آخه بابا ...
چقدر آرش میراسماعیلی را مطرح کرد. ما کاری نداریم که میراسماعیلی اگه میرفت روی تاتمی( نمیدونم درست گفتم یا نه!) چیکار میکرد، چون تو مسابقات بعدی که در مبارزه اول توسط حریفی گمنام حذف شد ، ولی حالا فرض کنیم اصلا می تونست قهرمان الیمپیک بشه و بدشانسی آورد که در مبارزه اول خورد به حریف اسرائیلی، بازتاب این حرکتش که در جهان چیزی نشد، چون جهت جلوگیری از محرومیتهای سنگین تیم ایران، مسوولان کمیته ملی الیمپیک اعلام کردند میراسماعیلی به علت نرسیدن به وزن یا آسیب دیدگی یا امثال آن نمیتونه بره رو تاتمی و کسی در جهان که علت اصلی رو نفهمید !
اجرای مراسم هم که کولاک بود! با مجری گری بی نقص(!) جواد خیابانی! نمیدونم پارتی این آقای خیابانی کی هست که اصلا از در سازمان راهش میدن بره تو!
لوح و تندیس و این چیزا که میدادن به فهرمانان جایی نبود که بزارن اون رو ! بابدبختی یه گوشه خالی گیر می آوردن و میذاشتن رو زمین. مخصوصا این خانم خدایاری ( که البته فامیلمون هم هست!) با اون عصاهای زیر بغل به زحمت جوایزش رو نگه داشته بود. یکی نبود که اینا رو سامان بده.
تصنیف هم که بخوانی
فرقی نمی کند
می خواهم تورا گوش کنم
قناری که همه جا هست
برایم شعر بخوان
قصه بگو
حرف بزن
تنها ،
روزنامه ها را باز نکن
«محمدعلی بهمنی»
منصور
ظاهرا داشتند توی خیابون از مردم آدرس صدا و سیما رو می پرسیدند. اتفاقا همین ضرغامی خورده به تورشون. اون هم مثل اینکه آدرس صدا و سیما رو بلد بوده بخاطر همین کردنش رئیس صدا و سیما!!!
فکر نکنم چیز دیگه ای غیر از آدرس صدا و سیما از این رسانه ی شدیدا ملی (که سهم همه ی اقشار توش به تساوی رعایت میشه!!!) بدونه ...
آدرس میخواد چیکار- آژانس میبره
تصنیف هم که بخوانی
...
باز هم من نمی شنوم
...
سلام
۱. فقط مشتاق دیدار مفصل و مبسوط با بی پریشانی.
اتفاقا دکتر هم همون توصیه رو بهم کرده بود. ولی عادت ندارم حرفی که می خوام بزنم ٬ نزنم.به هر دلیلی که می خواد باشه. می خواهید اصلا خودمو معرفی کنم...
پست این دفعه تون خیلی «جالب» بود .
آقای خاتمی اینقدر بازیگر (بخوانید ژیمناست!!!) خوبی هستند که با این پوست خیار ها زمین نخورند. در ضمن فکر کنم اگه استعفا بدند باید سراغشونو از بهشتو زهرا گرفت (بس که میزشون دل بستگی نــــــــــدارند !!!!!)
یا حق
راستی چرا سری به وب ما نمی زنید
یا اگه می زنید چرا کامنت نمی ذارید؟
یا حق
سلام منصور،
بی مایه خالی(!)، این پستت خیلی توپ بود؛ همچین دستت راحت روی کیبورد میگرده، ایولله!
کاش میشد فقط یه شبکه تلویزیونی مستقل زد تو ایران، اونوقت میخواستم ببینم کی میره تلویزیون پشم و نمد و لاشی بازی جمهوری اسلامی رو نگاه کنه. شنیدم دارن ادبیات چاله میدون رو هم ترویج میدن از وقتی که این اراذل و اوباش مدیریت تلویزیون رو گرفتن.
اقلا اون لاریجانی یه دکترا داشت؛ سالی به سال، دریغ از پارسال! داستان مردشور کفن دزد و پسر کفن دزد چوب کاره دیگه!
کریم
من فقط قسمت اخر مراسم که ده قهرمان برتر رو نشون داد دیدم و از سخنان جناب ضرغامی بی نصیب موندم. اما گویا خیلی سوتی داشته. یه مطلبی هم در سایت آقای معماریان در مورد واژگان نابه جای رئیس صدا و سیما خوندم.
http://www.memarian.info/?id=1110482446
در کل مراسم فقط لحظه ای توجه من را جلب کرد که اسم حضرت ابالافضل آمد و اشک در چشمان حسین رضازاده جمع شد ... خدا هر جا که هست سلامت نگهش داره که همه کاراش شیرین به دل آدم میشینه ..... قسمت خنده داری که بهش اشاره نکردید را عینا از زبان جواد بیابانی (خیابانی) نقل می کنم : دوستان از رقم جوایز سئوال می کنند (با کمی مکث و پوزخندی که غرور و افتخار از آن هلفتی میزد بیرون) ... به هر کدام از این ۱۰ قهرمان عزیز ملت ۷ میلیون تومان از طرف .... اهدا شد .
یاد پیشنهاد ۱۰ میلیون دلاری ترکها به حسین رضازاده افتادم و لعنت به ایرانی بودنم فرستادم
تیکه تمثال مبارک مقام معظم .... هم باحال بود .... بیشتر از این هم توضیح نمیدم !
زت زیاد
حیف از آقای خاتمی ...
من که تا این برنامه رو تو تلویزیون دیدم سریع زدم یه کانال دیگه!
شنیدم یه بنده خدایی هم تو مراسم موقع صحبتش به هادی ساعی می گفته فرهاد ساعی و آنقدر این رو تکرار کرده تا بالاخره رو یه برگه اسم درست هادی رو براش نوشتن و بهش دادن !