شبانه

سلام


الان دقیقا ۴ ساعته که نشستم پشت این کامپیوتر!! گردنم داره می افته. البته بد هم همچین نمی گذره. دارم در حین شنیدن آهنگهای فرامرز اصلانی و حبیب پروزه ام را می نویسم. هر چی فکر می کنم هم چیزی به ذهنم نمی رسه که اینجا بنویسم؟!؟! یک متن زیبا دیدم از لئوناردو بوف که فکر کردم بد نباشه تو وبلاگ بزارم.

 

رسیدن به خداوند، با او بودن در تمامی ابعاد رندگی است، نه فقط در شرایط ممتازی همچون لحظات ارتباط با خدا یا نیایش. همواره باید خدا را تجربه کرد - به هنگام قدم زدن در جاده، تنفس هوای آلوده، به هنگام شادی، نوشیدن یک نوشابه، به هنگام تلاش برای فهمیدن متنی که در حال مطالعه اش هستیم- خداوند در همهء اینها آمیخته است و هر موقعیتی برای درک او و گفتن اینکه : "خدا با ماست" کافی می باشد.

کلید عرفان، تلاش برای دیدن آن چیزی است که در پشت هر چیز نهفته است، که پایداری و مقاومت است، باز نایستادن در سطح، و هر چیز را یک نماد، یک نشانه، یک آیین، یک نگاره دانستن است.

برای کسی که خداوند را تجربه می کند، جهان یک پیام عظیم است.

یاسر