اولین سالگرد وبلاگ

اولین سالگرد وبلاگ ماست... البته نه اینکه فکر کنید یک ساله که وبلاگ فعاله...نه ، چون فکر کنم لااقل 4 ماه از این یکسال بلاگ اسکای خوابیده بود. بگذریم...

من قبلا یه وبلاگ رجیستر کرده بودم توی بلاگ اسپات ولی ادامه نیافت. پارسال روز 29 فروردین دل به دریا زدم و رفتم سراغ بلاگ اسکای و همین جوری برای اینکه بتونم برم داخل یه اسم موقع رجیستر کردن زدم که toranj بود و شد شناسه ی  وبلاگ ما. واسمش رو هم گذاشتم رویای نیمه کاره .

در این یکسال فراز و نشیب زیادی داشت این وبلاگ... چند بار تا آستانه تعطیلی رفت. چند بار اتفاق افتاد که بد وبیراه در قسمت نظرات برایمان نوشتند.

تیم شدیم از شش گوشه عالم. سر اعضای ما شلوغ شد ، دیگر ننوشتند یا خیلی کم نوشتند.
 امیر با نوشته های به زبان انگلیسی ، یاسر با قلم منحصر به فرد، صادق با صمیمیت و زلالی همیشگی ، احسان هم با چند تا مطلب ما را همراه بودند. نصیر پیدا شد و نوشت و دیگر ننوشت و میخواهد بنویسد...

قالب درست کن قالب درست کرد. یه کارهای دیگری هم قرار بود بکند که نشد. 
راضی شدیم پیش خودمان و سه تا لینک ثابت دادیم. دوران خوشی بود. دوستهایی پیدا کردیم . مطلب یادگرفتیم . پیر هراتی آمد و رفت. چند بار فحش دادیم به بلاگ اسکای ،
مینیمال نوشتیم. مجموعا راضیم از حرکت یکساله وبلاگ هرچند میتوانست بهتر از اینها باشد...

یکی از دوستان (حسین) به مناسبت یک سالگی وبلاگ مطلبی نوشته که اینجا می آورم:

تو هر صفحه این وب دارم از حرف تو یادگیری (!)
می رم از وب تو با یه کوله بار از تجربه(!)
تو هر صفحه این وب دارم از حرف تو یادگیری (!)
راه میفتم توی وب مقصد راهو من می دونم (ترنج) (!)
کاش میتونستم که لینک بگیرم ولی افسوس که نمی تونم

ممنون از همه دوستان که ما را همراهی کردند و یک سال مطالب را خواندند و نظر دادند که مایه دلگرمی ما شد... یکسری از نظر دهندگان ثابت ما هم مفقود شدند که ازشون می خوام برگردند.

---

 اولین و دومین مطلبی را که برای وبلاگ پست کردم اینجا می آورم شاید بدک نباشه :

جمعه ۲۹ فروردین ۱۳۸۲ :
همیشه از شروع یک وبلاگ میترسیدم... چون فکر میکردم هر شب نتونم یه مطلب publish کنم و اونوقت دچار در جازدن و امثال آن بشوم . دیگه دل به دریا زدیم ! و به میمنت blogsky که کار باهاش خیلی راحته یاعلی گفتیم و عشق آغاز شد.
البته حتما این وبلاگ رو یه تیم جلو خواهد برد . وزمینه وبلاگ من اجتماعی و ادبی خواهد بود.
نظر بدید که خیلی مشتاق دیدن اونها هستم.

شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۸۲ :
تیم ما چی میشه؟

دارم اعضای تیم رو جمع میکنم! تصمیم دارم همه از خارج کشور باشن!!! امشب با بعضی از دوستان در انگلیس ٬ کانادا ٬ و آفریقای جنوبی چت داشتم و باهاشون مطرح کردم که با من تیم بشن برای این وبلاگ و اونا هم استقبال کردن. فکر کنم اگه راه بیفته شاید در نوع خودش بی نظیر باشه !!...منتها هماهنگی طول میکشه و ایام امتحانات اوناست و ...
امروز هوا عالی بود و زدیم به دشت و دمن- امامزاده قاسم و ظهیرالدوله. عجب جائیه این ظهیرالدوله. ۱۰۰ بار رفتم باز هم دوست دارم برم . قبرستان هنرمندان و شعرای قدیم. فروغ-ایرج میرزا- رهی معیری- قمرالملوک - رفیعی - ملک الشعرا - لقمان الدوله - شاهزاده های قاجار و ... احساس خاصی دارم اونجا مخصوصا سر مقبره رهی . عشاق جوان هم معمولا هستن و سر قبر فروغ شمع روشن میکنن !
به هر صورت به امید خدا و با لطف ومساعدت شما دوستان ما این وبلاگ رو ادامه میدیم ٬ تا  چی پیش بیاد...دو تا یار هم از داخل کشور پیدا کردم و جالب  اینه که اعضای تیم احتمالی هیچکدوم همدیگر رو  نمیشناسن !!!

---

پ. ن.

شبکه خبر داشت برنامه ای از حسینی اخلاق در خانواده (شمال)  نشان میداد. یک برنامه شامل مصاحبه و داخل منزل و ... ای روزگار ... گذشت ایام همه چیز را به فراموشی می سپارد.

 
منصور