من آن موجم که آرامش ندارم

۱- یکی از دوستان به عنوان یادگاری که معمولا در کارت تبریک عید می نویسند، برایم نوشته :

 " تا به حال انسان عجیبی مثل تو در زندگیم ندیدم "

صرفنظر از اینکه حرفش درست است یا نه(!) بد ندیدم که مطلب زیر را اینجا بیاورم. (البته منظورم این نیست که مثلا من خلاق هستم و ...) :

اجازه نده زندگیت به یک تشریفات مرده صرف بدل شود. بگذار لحظه هایی توجیه ناپذیر هم در آن خودی نشان بدهد. بگذار چیزهایی معماگونه و اسرار آمیز باقی بمانند، چیزهایی که نتوانی دلیلی برایشان بتراشی. بگذار کارهایی چند از تو سر بزند که مردم خیال کنند عقلت کمی پاره سنگ بر می دارد. آدمی که صد در صد عاقل بوده ، مرده است. کمی لودگی در حاشیه همیشه مایه سرور و شادمانی عظیمی در توست. کمی هم لودگی به خرج بده٬ آنگاه معنا امری ممکن خواهد بود.

برگرفته از کتاب «خلاقیت»

2- برای عدم برخورد تماشاگران فهیم(!) ایرانی با 3000 تماشاگر زن و مرد ژاپنی ، درها بسته و هجوم به سمت دو تا در باز . و فاجعه. یک نفر استعفا بده . یک نفر بر کنار بشه. اخبار هم آنچنان صداش رو در نیاورد .

3- در مراحل ضبط برنامه مردان آهنین در کیش، بین این آهنین مردان دعوای مختصری در گرفته که گویا از چاقو هم استفاده شده . حتما شنیدید که میگن فلانی کمترین دعواش قتله! اینهم از روحیات جوانمردی و پوریای ولی بازی !

4- و این هم یک مطلب خصوصی برای دوستانی که در وبلاگ ما دنبال مطالب جنجالی می گردن . تا دیگه ما رو به افت نوشته ها متهم نکنن :

از طرف خانواده، سال 1384، برای من سال به پایان رسیدن تجرد نام گذاری شده ! و اینطور هم که از قرائن و شواهد بر میاد ، قضیه کاملا جدیه ! چی بگم والا !

5- تو روزنه ی نوری ، در خانه ظلمت پوش.

منصور