کشکول

1- میگن یه آقایی رفت بالای منبر ، می خواست در مورد شهدای کربلا سخنرانی کنه. تا گفت بسم الله الرحمن الرحیم، یه کاغذ دادن بهش که نوشته بود: طرفدارای معاویه تو این مجلس هستن، در سخنرانیت به این نکته توجه داشته باش. تا اومد شروع کنه یه یادداشت دیگه بهش دادن که : هواداران یزید هم تو این جلسه هستن ، این را هم لحاظ کن. دوباره تا گفت بسم الله الرحمن الرحیم ، نوشته بعدی به دستش رسید که : طرفدارهای شمر(!) هم حضور دارن ، مراقب باش چی میگی. طرف مستاصل شد . گفت : بسم الله الرحمن الرحیم. مردم ، روز عاشورا ، شهدای کربلا رو برق گرفت ، شهید شدن !!

 حالا شده نقل ما . این رو ننویس که بده ، این رو اشاره نکن که منفیه ! این رو نگو که خیلی بی انصافیه . خلاصه انگاری باید بگیم مشکلاتی که می بینین مال ما نیستا ! مال همسایمونه !!

2- علیرضا خوب مینویسه . مطالبش هم مورد توجه دوستان قرار گرفته. دیروز بهش گفتم که سال آینده این وبلاگ رو با تمامی حقوق مادی و معنوی به تو می سپارم و به طور کلی از صحنه وبلاگ خداحافظی میکنم ! یک وداع زود هنگام!!!

3- نصیر ننوشت . مارو گرفته حسابی ! بهونه آورد که اسمم رو باید اضافه کنی به کنار وبلاگ ، کردیم. یه چیز دیگه هم خواست ، انجام دادیم. وعده 17 ربیع رو داد، گذشت و ننوشت. حالا دیدین اخراج کردنش از وبلاگ کار درستی بود ای کسانی که به من اعتراض کردین ؟!!!

4- پنجشنبه روز سنگینی بود. جلسه پشت جلسه. شرمنده دو سه تا از دوستان شدم که اومده بودن منو ببینن و نتونستم حتی یک لحظه در خدمتشون باشم. مخصوصا از رضای عزیز حسابی عذر می خوام .

5/4- اون روز مهم که ازش نام برده بودم ، الحمدلله به دعای خیر دوستان به خیر و خوشی گذشت. ممنونم.

5- دیشب به دعوت تعدادی از دوستان قدیم که در مدرسه خ... در خدمتشون بودم ، رفتیم "بانی چاو" تو میرداماد. ما هم اونجا رو بلدیم فقط! شب خیلی خوبی بود. چه نشست دلپذیری بود. صفا ، صمیمیت ، محبت ... خاطرات زمان دبیرستان. یکیشون رو 4 سال بود که ندیده بودم . دهانش باز مونده بود که چه جوری جزئیات اتفاقات اون موقع رو یادمه. اینقدر احترام میذاشتن که آدم شرمنده میشد. بهم میگفتن شبیه مهران مدیری هستی! با اصرار زیاد. گفتم لازم نیست خیلی به خودتون فشار بیارین. قبول دارم ! کسان دیگری هم بهم گفتن. می گفتن مخصوصا اون موقع که کارگردان بود و از مردم تست بازیگری میگرفت ( تو آسانسور گیر کردین و...) و باز هم با اصرار میگفتن که تو شبیه "خوزه مورینیو " هستی ! مربی چلسی ! البته این یکیش رو نفهمیدم از لحاظ قیافه گفتن یا اخلاق. چون مورینیو " نارسسیست " است ! می دونم با این حرف ، سوژه دادم به دست مخالفان ! مخصوصا پیرهرات عزیز ! ( که چند وقته اصلا تحویل نمی گیره و ما رو از ارشادات خودش محروم کرده !) البته خودم فکر میکنم هیچکدوم درست نیست. بلکه منظورشون "اصرار به متفاوت عمل کردن " است. " مورینیو" قهرمان که میشه تو استادیوم وا نمیسه و میذاره میره خونه . یا از نشستن رو نیمکت که محروم میشه ، اصلا نمیاد استادیوم و می مونه خونه ! یا حرفهای متفاوت میزنه . شاید هم اینا نیست...

5/5- با این دوستان وعده کردیم تابستون که دو سه تا از همکلاسی های قدیمشون از امریکا و انگلیس میان ، یه سفر بریم شمال و برنامه ش رو هم کامل ریختیم. نکته جالب برام این بود که هنوز بعد از چهار سال که از دبیرستانشون می گذره ، و دیگه سال آخر دانشگاه  هستن، میگفتن خانوادمون اگه بدونن شما همراهمون هستین اجازه میدن بیایم مسافرت !!! یه تعریفای دیگه هم ازم کردن که اینجا نمیشه گفت!!! می ترسم به یه چیزایی متهم بشم!!! و این حرفا برام بسیار ارزش داشت چون میدونستم کسانی این چیزا رو میگن که نه کارشون به من گیر هست و نه حسابگری میکنن و نه امثال آن. و یک چنین شبی رو من با خیلی چیزا عوض نمی کنم.

6- داشتم فکر میکردم ، که با افراد و جمع های زیادی ارتباطم رو حفظ کرده ام. و برای این ارتباط وقت و انرژی باید صرف کرد. فارغ التحصیلان مدرسه خ... ، بچه های مدرسه س... ، دانش آموختگان مدرسه و... ، یکسری از فارغ التحصیلان م... ، همکاران خودم ، دوستان دانشگاه ، بعضی دوستان خاص ، یکسری از دانش آموزان سالجاری ، تعدادی دوستان جاهای دیگه ، که تا حدی در حفظ ارتباط با این عزیزان موفق بودم . نمی دونم از برکات (!) دوران مجردیه یا نه ! ولی امیدوارم که بتونم این دوستی ها رو حفظ کنم. منتها وقت میبره و انرژِی.

7- داشتم آرشیو وبلاگ رو میخوندم، به نظرم رسید شاید خالی از لطف نباشه به تقلید از بعضی مجلات و یا تلویزیون ، گاهی اوقات یک ستون نقل مطالب از آرشیو داشته باشیم . تا چه پیش آید.

۸- گاهی اوقات یک نفر رو اینقدر دوست داری و قبولش داری که اگه بهت بد و بیراه هم بگه یا پشت سرت حرف بزنه ، ناراحت که نمی شی هیچ ، خوشحال هم میشی. اینجاست که سعدی علیه الرحمه گفته:

جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد                       یاری که تحمل نکند یار نباشد

منصور