حرفهای پراکنده از ذهنهای پراکنده

1- ایول به البرز- خط آنالوگش ! با اون تونستم وبلاگ رو بیارم. هر چند شاید دوام این یکی هم یک روز یا کمتر باشه. من نمی فهمم اینهمه سرویس وبلاگ ، فقط باید بلاگ اسکای فیلتر بشه؟

۲- ایران کره شمالی رو میبره . لااقل اینطور به نظر میرسه. خدا کنه اینجوری بشه . مردم خوشحال میشن.

۳- گمان کنم مشارکت مردم توی انتخابات 27 ام زیاد باشه. زیادتر از پیش بینی های معموله. چون صداوسیما خیلیpower گذاشته پشت قضیه. الحق و الانصاف هم تبلیغاتش خوبه. و کاملا در مورد نامزدها رعایت تساوی رو میکنه . توی انتخابات اگر از ابواب جمعی یکی از حوزه های اخذ رای بودم ، توی وبلاگ اعلام میکنم و آدرس میدم که خوانندگان عزیز بیان اونجا رای بدن. قول میدم به آشناها یه چایی قند پهلو هم بدم !

۴- سرویس شدم! دیروز موبایل برادرم توی شمال گم شده. ساعت 10 دیشب بهم زنگ زد که یه کاری بکن! با آکروبات بازی از توی خونشون برگه مالکیت موبایل و شناسنامه ش رو گیر آوردم. ساعت شده 12 شب. حالا چیکار کنم. به هر کسی هم که میشناختم زنگ زدم که راهنماییم کنه دریغ از یک جواب ناقابل . این جور مواقع نگرانی به خاطر از دست رفتن گوشی و خط نیست. یه خرده به خاطر اینه که کسی که موبایل دستش می افته شروع کنه زنگ زدن به اینور و اونور و خارج کشور و یه صورتحساب 300 هزار تومانی بذاره رو دستت ، و نگرانی بیشتر به خاطر سوء استفاده احتمالی از شماره آدم است. ما که شانس نداریم! در یک قضیه سرقتی ، قتلی ، آدم ربایی و امثالهم ، با موبایل زنگ بزنن به جایی و از روی شماره پای تو گیر می افته. تا بیای ثابت کنی که من چیکاره بیدم و موبایلم گم شده بوده ، یه ماه رمضون طول میکشه !  

الغرض ، امروز هم روز تعطیل و 118 و 09990 و 190 هم که شماره های دکوری هستن. اصلا نمی دونن چیکار باید کرد. باور کنید به صورت دوری شماره های همدیگر رو به من دادن ! سایت مخابرات هم که هک شده ! (خبرش رو تو بازتاب بخونین ) از اینا هم ناامید شدم. خلاصه رفتم با هزار بار چرخ زدن در این شهر کلان ، یک مرکزی که باز بود رو پیدا کردم. در عصر ارتباطات و به قول فردوسی پور در سال 2005 ، اطلاع رسانی مخابرات که داعیه دار این چیزاست ، وجود نداشت و من رو به شیوه سنتی در شهر گرداند تا مقصدم را بیابم. متولی آی تی در کشور که این باشه انتظار دارین جاهای دیگه چه جور باشه.

خلاصه کلام اینکه نتیجه گرفتم نباید شمال رفت و موبایل گم کرد! و به هیچوجه در غیر ساعات اداری نباید موبایلت گم بشه یا به سرقت بره ! و حتما و حتما وقتی که فردایش روز تعطیل است که این واقعه نباید رخ بده...

۵- هی به خودم میگم حرف نزن ، اظهار نظر نکن، به خرجم نمی ره ! آخه جایی که بی فایده س، بی فایده س دیگه ! موضوع به این سادگی رو چرا من نمی فهمم در عجبم.

۶- آقا جون ! طرف نمی فهمه دیگه ! چه میشه کرد. هر کار که میکنی، او نه گوش میده و نه کاری میکنه. مدلش اینجوریه. رشد اجتماعیش همین قدره. از دست تو هم کاری بر نیومد. باید بی خیال شد. پس سخن کوتاه ، والسلام.

۷-  از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
     گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست

منصور