آمار تحصیل و ازدواج

آمار زیر را از یک نشریه داخلی مرکز آمار ایران نقل میکنم(البته آنهایی که به نظرم جالبتر بود):

     آمار سال 80وزارت بهداشت و درمان با همکاری مرکز آمار ایران:

درصد افراد باسواد کل کشور:81%

   میانگین سطح تحصیلات کشور :دبستان

       میانگین سطح تحصیلات در تهران:سوم راهنمایی

             میانگین سطح تحصیلات در استان سیستان و بلوچستان :دوم دبستان

75%افرادی که در سن تحصیل در دبیرستان قرار دارند ترک تحصیل کرده اند.

درصد ازدواج دختران بین14-10ساله:

شهر:1%

روستا:1.8%

میانگین سن ازدواج کشور:

دختر:20.8سال

پسر:25.6سال

اطلاعیه

دیروز یکی از دوستهای بسیار خوبم یک ایمیل برام فرستاد و ازم خواست که این اطلاعیه را در وبلاگ با توجه به استقبال خوبی که تا بحال شده پابلیش کنم. من هم از شما می خوام اگه کمکی از دستتون بر میاد انجام بدید...


یاسر

The Man Who Said No to Death

In the name of the creator of the hope

It is for a while that I am thinking about the hope. I really consider (Dar Nazar) the hope as God’s gift (Hadiye). Sometimes when I am really hopeless (Na Omid) about a subject, I think about Lance Armstrong. The story of his life is unbelievable (Ba Var Nakardani). I recount (Bazgoo) his story, first for myself and then for the others, to see what hope can do. Born on September 18, 1971, Lance was a natural athlete (Varzesh kar). As he says, he was born to race (Randan) the bicycles. At age 16, he was selected by U.S. Olympic team to be trained (Amozesh) in Colorado during his last year at high school. In 1991, he became the U.S. National Amateur Champion (Ghahreman), and, the next year, finished 14th in the  Olympic Games in Barcelona, Spain.  In 1995, he won the Tour Du Pont, one of the most difficult competitions (Reghabat) in the United States. What about the Tour De France (Dore Farance) competition (Reghabat) that is the most important competition in the world after Olympic???Yes, he ended up (Tamoom Kard) as the 18^th in this important world wide (Jahani) competition. Many people called him “The Golden Boy of American Cycling”.   

In 1996, Lance got very bad, sad and terrible news in his entire (Tamame) life. The doctors told him that he has Testicular (Beyze) cancer (Sarataan). As a world wide champion (Ghahremaan), he could not believe that he will die.  The doctors told him that the chance to survive (Zende Mandan) is fifthy sifthy . He went under chemotherapy (Shimi Darmani) that destroyed most of his muscles (Maahiche) and body. He had three operations (Jarrahi) to get a better chance to live. During the entire operations, Lance continued to race on the bicycle. He never lost his hope. He missed (Az Dast Dad) the 1997 cycling competitions, but he decided in 1998 to return to racing (Mosabeghe Dadan). He really said a big NO to death and he came back again. In 1998, he came back to Paris to race in the Tour Da France that is  the second most important competition in the world after the Olympic and he knew that well. He won the race, Tour De France, by being the first person passing the finish line. Now, he prepares (Amade) himself for 2004 Olympic. Lance is a person who really said no to death. He says, “If you say yes, God will say yes to."o

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود...

یادم نیست کی می گفت. اما حرفاش خیلی قشنگ بود... می گفت:
بعضی وقتا دلم برای خودم تنگ می شه. برای اون خودی که خدا روز اول بهم داد. اون خودی که قشنگ بود پاک بود بلوری بود.
الان دیگه انقدرخاک گرفته که نمی شناسمش. بعدمن هی ادا در میارم هی از خدا دم می زنم ولی نفسهام هیچکدوم بوی خدانمیدن.
شاید باید بگم:
گاهی دلم برای خدا تنگ می شود...

شما چطور؟
رضا.

مطالب پراکنده

بالاخره برنده معلوم شد! علیرضا ٬ البته تقلب کرده ! ولی مهم نیست . جایزه اش رو هم میدیم که مردم نگن فقط حرف زدی!
دیروز تیم زیاد مطلب publish کرده...آخه یکشنبه ها تعطیله! 
رضا این مدت درگیر امتحاناتش است و هر چی هم وقت داشته گذاشته روی درست کردن قالب وبلاگ که ظاهرا توی  blogsky   کار ساده ای نیست. ازش ممنونیم .


گیجم ٬ منگم ٬ خسته ام... چرا آدم گاهی اینجوری میشه؟الان به زور به مونیتور نگاه میکنم - امروز یه مقدار انرژی منفی از خودم صادر کردم و حالم از دست خودم گرفته است ! میدونین انرژی منفی چیه؟

 امروز رفته بودم شرکت یکی از دوستان ٬ پیشنهاد همکاری در یک پروژه مفصل رو داد که اگه بخوام برم باید همه کارام رو تعطیل کنم . پروژه خوبی است و کاملا هم توجیه اقتصادی و اجرایی دارد ولی تمام وقته ! کارش رو هم دوست دارم  ولی بقیه کارام چی؟ خلاصه موندم این وسط عبیر و سرگردون! ولی اگه رفتم منتظر آگهی جذب همکار باشید چون کلی آدم متخصص و نیمه متخصص نیاز داریم...