بابا! گلی به جمال پارسال! آرشیو رو نگاه می کردم دیدم پارسال در ماه مهر و آبان کلی پست داده بودم.اونوقت امسال هیچ خبری نیست. از روی خوانندگان شرمنده ام! کانتر وبلاگ بالا می ره اونوقت من هیچ چیز جدید نمی نویسم.
گمانم میزان سلامت روانی افرادی که در کنارمان هستند بالا نیست. هر کس را که می بینی اعصاب خورد و داد بیدادی. یا قرص آرامبخش مصرف میکنه یا داروی ضد افسردگی. چی ساختیم. در زندگی های امروز چه چیزا که از دست ندادیم.
ماه قبل رفته بودیم کنسرت شجریان. موقع آنتراکت آنچنان مردم زوری میزدن که یه چیپس یا پفک بخرن. حداکثر ساندویچ! هل می دادن، دعوا می کردن. نگاه کردم که اینا قاعدتا باید قشر بافرهنگتر و باکلاس تر جامعه باشن! که لااقل 30 تومن دادن بیان کنسرت. اینا که این باشن، بقیه جامعه حسابش معلومه.
کنسرت اصلا نچسبید. ارتباط برقرار نکردم. جرات ندارم بگم ضعیف بود. از قرار اگه کسی کنسرت استاد رو قوی ندونه، اشکال از خودشه و متهم میشه به نفهمی !
فوتسال که موعدش گذشت، فوتبال ایران امارات رو بچسب. علی دایی خوش روزیه. تیم مزخرف بازی می کنه ولی از ... شانس میارن و نمی بازن و دایی می مونه و می مونه. نه امارات تیم بود و نه قطر و نه کره شمالی. وگرنه ده تا از هر کدوم می خوردیم. یاد تیم برانکو بخیر.
از تب و تاب نوشتن درباره فیلم تعطیلات تابستانی که افتادم، فقط بگم که فیلم تربیتی قوی ای بود. و برام جالب بود که اون زمان چنین فیلمی ساخته شده. ولی فعلا فیلم داغ ، saw v است. که به هالووین امسال رسید. 3 روز بعد از اولین روز اکران دان لودش کردم و فقط 5 روز بعد اکران در امریکا ، زیر نویس فارسی از سر تجریش خریدم! به سمت چرت شدن پیش رفته. و از آرمانهای jigsaw فاصله گرفته. ولی بازم قابل دیدنه. گمانم پدر خوانده هم اگه به 5 میرسید افت می کرد ولی در اوج تمومش کردن. اره رو هم باید تو 3 تموم می کردن. البته استثناء هم داریم. راکی 5 هم داره ساخته می شه. با بازی استالونه در سن 63 سالگی! و البته استثناء بعدی امریکن پای !!! که تا 100 هم جا داره بسازن!
خنده ی جادویی تو، وصف دوباره ی شراب
منصور