1- حلول ماه ضیافت الهی بر همه شما عزیزان مبارک. ان شاءالله خداوند در این ماه ، توفیق ذکر و نماز و خواندن قرآن اعطا فرماید.
2- چند روز پیش یک اتفاقی افتاد که بنا به دلایلی از ذکرش خودداری می کنم،اهل فن می دونن چی رو دارم می گم! ولی در این رابطه باید بگویم : عشقت بمن داد ، عمر دوباره .
3- برق ندارین؟ به مناسبت ماه رمضان شده روزی سه ساعت؟ مهم نیست. آب که دارین. آب بخورید! تلفن قطع نیست که. میوه کیلویی سه هزار تومنه؟ مرغ سه و نیم؟ عیب نداره. می تونست قیمتش دو برابر باشه.
4- به طریق اتفاقی، گذر کردیم از جلو مجلس فعلی، دیدیم اسم خیابونش "مردم" است. خدا را شکر! دیدیم مردم را یک جا تحویل گرفتن! شایدم واسه اینه که نماینده ها بدونن مردم بودند که اونا رو فرستادن اینجا . بدون مردم اونا هیچی نیستن. با مردم نمی دونم.
5- صدا و سیما همه جور کپی کاری کرده بود، فقط ندیده بودیم عین آهنگ خارجی را برای سریالها استفاده کنن و یک نفر هم به نام آهنگساز اسمش رو بنویسن! دوست دارم بدونم این بهرام دهقانیار که اسمش به عنوان آهنگساز سریال "مرد هزار چهره" تو تیتراژ اومد، برای این موسیقی چی کار کرده؟ جدا کردن صدای اپرای روش از خود آهنگ؟! موسیقی سریال سه در چهار که بدجور آهنگ دزدیه. ظاهرا اصلش اسرائیلیه! چون هر چی گوش کردم هیچی ازش نفهمیدم. تنها زبانی هم که من هیچی نمی فهمم عبریه!
6- خدا خر رو شناخت بهش شاخ نداد! چند روز پیش دورگرد مدرس به صدر استثنائا خلوت بود.منم از ذوقم که تا حالا اینجور ندیده بودم، با سرعت زیاد پیچیدم. فکر کنم لاستیک های یک طرف از رو زمین یه نمه بلند شد . یکی نیست بگه آخه آردی که عقبش مثل پرکاه سبکه رو چی به این قرتی بازیا. خلاصه خدارحم کرد وگرنه بعضیها یه آرزوشون می رسیدن!
7- سیستم پیشرفته جمع آوری اطلاعات اقتصادی خانوار! نمی دونم اونا احمقن یا ما رو احمق دونستن؟ یا هیچکدام! حوصله ندارم راجع بهش بنویسم.طرف خونه 100 متری تو قیطریه رو نوشته بود 200 میلیون! بخاطر مشتی دلار بیشتر. کرا کند اینچنین دروغ گویی واداشتن مردم. یکی دیگه جمع قسطهاش دو برابر حقوقش بود! حالا قرار کی و چگونه یارانه ای بدن که قانون مصوب نداره. به عمر این دولت هم قد نمی ده. شایدم بده. انتخابات در پیشه !
8- مسافرت جهادی رفتیم اطراف بروجن. خوب بود. دو سال بود بیل نزده بودم. رو فرم اومدم حسابی. سرمایه گذاری خارجی لازم داریم! همین! زیرساختها اصلا وجود ندارند. باید ساخت . با این پولها هم نمیشه. 1000 میلیارد دلار سرمایه خارجی لازم داریم. کمیته امداد و امثالهم کاری پیش نمی برن. ما هم شش تا خونه ساختیم. تو یه روستا. 100 تای دیگه هم بقیه بسازن. آخرش چی؟
9- یه جای دیگه هم رفتم .برای جلوگیری از غر زدن از نوشتن در اون مورد اجتناب می کنم! فقط اینو بگم که همه جاهامون بی کلاسه. حتی جایی که فلان قدر پول می گیره. بسیار دوست دارم یک نفر از خوانندگان یه مرکز ارائه خدمات مثل رستوران یا امثالهم معرفی کنه که با کلاس باشه. قیمتش اصلا مهم نیست. آرزو بدل موندم که در کشورمون یه بار یه جایی رو ببینم که واقعا به مشتری احترام بذارن و فهمیده باشن که مشتری ولی نعمت اوناست.
زندگی در برزخ وصل و جدایی ساده نیست
منصور