1- نوروز مبارک. تبریک می گیم چون رسمه! وگرنه گوشت کیلو 11000 تومن و پرتقال کیلو 1850 تومن چه تبریکی ؟!! امروز خیار قیمت کردم کیلو 2000 تومن. چشم وزیر بازرگانی روشن!
2- قاصدی گفت قرار نیست دولت یک ساعت بکشه جلو . تو ذهنم گفتم بعید نیست. درسته که مصوبه مجلسه ولی استبعادی نداره که اجرا نشه. بعد ، امشب دیدم که می کشن جلو.
3- علی دایی می تازد. سایپا دو تا زد ده تا نزد. سر ویرا سلامت باشه! چرا اخراجش نمی کنن نمی دونم. هیچوقت فوتبال ایران اینقدر که سپاهان نمایش می ده ضعیف نبوده. حتی در دفعاتی که بطور اتفاقی استقلال رسید به جام باشگاه های آسیا !
4- هنوز نه به داره نه به بار و سال تحویل نشده ، 26 تا اس ام اس تبریک رسیده. مثل اینکه دوستان توصیه مخابرات رو گوش کردن و قبل از تحویل سال می فرستن. پارسال عید 75 تا پیامک تبریک برام رسید. ببیتیم امسال می شه رکورد بزنیم. البته اصلا دلم خوش به این ایام نیست. یه زمانی خواهد رسید که هیچ کس احوال آدم رو نمی پرسه . دریغ از یک تلفن یا اس ام اس . می دانم "این نیز بگذرد"
5- نصیر مطلب داد ممنونشیم. امیدوارم در طول عید هم تکرار کنه. ما که نیستیم.
6- عید دو تا فیلم اسکاری نشون میده ما نیستیم ببینیم (گریه). شنیدم "جایی برای پیرمردها نیست" قشنگه.
7- فردا که توپ سال تجویل در بره هیچ کس نیست که بریم دیدنش! همه مسافرتن. کی میگه وضع معیشت مردم بد شده. کی همه ماشین داشتن و هر بچه ای موبایل داشت. شده فرهنگ. یکی عید نره مسافرت می گن بی کلاسه ! ولی من عید تهران رو دوست دارم . بخاطر خلوتیش. 20 دقیقه از خیابون آزادی می رسم به نیاوران. حال می ده . که به حکم ضرورت نیستیم که ببینیم.
8- هی بشور و بساب. سرویس شدیم. خانه تکانی دوست ندارم. حاضرم جاش کارهای سخت تری بکنم ولی از شیشه پاک کردن متنفرم. مخصوصا رو به کوچه باشه و از اون بالا هی با این و اون سلام و علیک کنی ! گفتم یه بارون میاد شیشه میشه مثل قبلش. چه فایده پاک کنیم. که با نگاهی که بهم شد فهمیدم چرت گفته ام !
9- خانه بعضی هم زورکی میره آدم.
10- دیشب تو خیابون ، یه نارنجک زدن کنار پام ، هول کردم دویدم! نمی دونم کسی کشیک می کشید که بخنده یا نه ؟! ولی اگه خندیده کوفتش بشه یه حق این ساعت!
چه خواهد کرد با ما عشق؟ پرسیدیم و خندیدی
فقط با پاسخت پیچیده‌تر کردی معما را
منصور
سلام
شعری از بوالفضول الشعرا درباره ی برنامه ی نود.
به خاطر قولی که داده بودم.
شب شده فوتبالیاش خواب ندارن کاری بـــــا آفتاب و مهتاب ندارن
واسه انتظار دیگـــــــه تاب ندارن میگن این برنامه ها صاب ندارن؟
"عادل" امشب واسه چی دیر اومده؟
بچه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
بحثـــــای داوری غوغــا می کنه "فنایی" فیلمـــو تماشا می کنه
بازیکن خطاشـــو حاشا می کنه اسلوموشن اونــو رسوا می کنه!
-این کجاش تکله ، پسر جان ، لگده!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
این از اون یه حرف زشتی شنیده "نصرتی" رو سـاق "بنگــــر"پریده
"کاظمی" گیسای "شیثو "کشیده خطــــا رو "مـــرادی" گیرم ندیده-
کمکش آخ چــــــــــرا پرچم نزده؟!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
وقتی داور یه کم آسون می گیره دفاع از هافبکه نیشگـون می گیره!
جلوی چشمو یهو خون می گیره یهو مصدوم پا میشه جون می گیره
دوربین اون بالا تـــــــو کــــار رصده
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
دوربینش شکـــــارچـی حواشیه گاهی هم مشغــول دونه پاشیه
فکر نکن تــــــو این زمینه ناشیه وقتی که میره ســـــراغ حاشیه
ده تا هم روش میذاره، گاهی صده!!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
توی تمرین "خطیبی" قدری شله "واحـــدی" این روزا قــدری تپله
کار " شیری" روی "طالب لو" فوله نه قبول نیس آقــا ، کی گفته گله؟
همــــــــه دیدن گله مردوده، رده!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
ســـــر تیم مـــــا رو پخ پخ بریدن ســـــه تایی رو گلـــــــرِ ما پریدن
فحشمـــون دادن و مردم شنیدن اینکه شش تــــــا گل ما رو ندیدن-
همش از روی لجــــــــه یا حسده!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
این میگه: من تو رو افشا می کنم! اون میگه: مشت تو رو وا می کنم!
اگــــه دعـوا داری دعـــوا می کنم یه گزارش واســـــه فیفا می کنم
مواظب باش تــــوی دستم سنده!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
"فیروز" این ور نداره عصب-مصب پریده روی هوا ســـه چار وجب!
"جلالی" افتــاده تـــوی تاب و تب تو لکــه " بیژن ذوالفقــــــار نسب"
بحث "فرهـاد" و "امیـر" و "صمده"
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
"مس کرمان" شده فکّش پیاده " سایپـا" هی باخته ولی وا نداده
"صبا باتری" میگـه شارژم زیاده "راه آهـن" ســــرور برج میلاده!!
"اکبر آقــا" کارشو خـــــــــوب بلده
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
روی سکّو یکی معقول می شینه بازی رو محترمــــــــانه می بینه
اون یکی -اونکـــــه اراذل ترینه - پشت هم ترقه هـــاش تو زمینه
اونیکه ســـــــــوراخه انگار خرده!!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
اگه تیمش ببـــازه خـون می کنه ولوله تـــــــــوی خیابون می کنه
دل مردم رو پریشـــــون می کنه خط واحد ها رو داغـــون می کنه
این تماشاگـــــــــــره یا دیو و دده؟!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
چفدَر فوتبــــال مــــا هــای لِوِله تیم ملی تــــــــوی کوچه ها وله
کِشتی فدراسیون تــــــــوی گله چش بــــه راه ملــــــــــوان زبله
توی این دریـــــــا عجب جزر و مده
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
*
همه ی برنامـــه ها باد هــــــوا شده فوتبــــال یه مریض بی نوا
رو دلش هزارتـــــــــا درد بی دوا ما میگیم امّـــــــا کو گوش شنوا
"بوالفضول"! گیر نده ، این کارا بده!
بچـه هـــــا! موقــــــع پخش نوده!
نصیر
در آستانه هفته شهدای مدرسه هستیم. حال و هوای خاصی دارد این روزا. هرکسی از یک طرف داره می دوه. عکس شهدای مدرسه روی دیوارهاست .
با رضا زیر عکس شهدا ایستاده بودیم و نوشته بود: مردن در راه خدا نهایت راهی است که آدمی از شروع زندگی برای رسیدن به آن کوشش می کند. کنار عکس با اون چهره مردونه و مصمم. داشتیم راجع به مسائلی حرف می زدیم که با دیدن این نوشته خجالت زده شدم. خوب است. هفته شهدا ما را به خودمان می آورد.
به عقیده من ، اینها یک شبه مرد شدند . نه ازشون اسطوره و قدیس می سازیم و نه می گیم که از سر ناچاری رفتند جبهه. معمولی بودن مثل ما . رفتند. شایدم بعضی هاشون دقیقا نمی دونستند کجا می رند و چرا می رند. ولی موقعی که از این دنیا کوچ می کردند،دیگر اینجوری نبود. می فهمیدند که چه می کنند.
سه سال پیش، محسن یک مطلب در باره هفته شهدای مدرسه نوشته بود . امیدوارم دست به کیبورد بشه و امسال هم بنویسد.
زاهدی با کوزه‌ای خالی ز دریا بازگشت
گفت خون عاشقان منزل به منزل ریخته «فاضل نظری»
منصور