> نمی دونم والا ... چرا اوضاع اینجوری شده. از یه طرف مادر بزرگ تو بیمارستان و رفتن به اونجا و بردن و آوردن مادر به بالین او ٬ از یک طرف ادامه درمان های جگرخراش پسر خاله ٬ از طرف دیگر پنجشنبه مراسم چهلم عمو که نمی دونم چه جوری برم. پنجشنبه ست و من باید همراه بچه ها برم اردو. موندم معطل...
>> امروز یک کلاس رو فرستادیم تشویق تیم والیبال مدرسه که با یک جای دیگه فینال داشت.
توبه کار شدیم. حاشیه داشت این حرکت و من منزجر از حاشیه...
>>> سخته٬ با یکی حرف بزنی ٬ مثلا یک ربع باهاش حرف بزنی ٬اونوقت یک کلمه نشنوی!
نمی فهمی حرفات خورده به دیوار یا جایی پیدا کرده. شنونده قبول داره یا نداره. برای من که خیلی عذابه با یکی حرف بزنم و او بشه تندیس سکوت.
>>>> یه مطلب بدستم رسید٬ البته به زبان پینگیلیش بود و ترجمه کردم فارسی ! برای شما مینویسم شاید خوشتون بیاد:
به سلامتی گاو ٬ چون که نگفت "من" گفت "ما" ، به سلامتی کرم خاکی٬ نه به خاطر "کرم "ش٬ بلکه به خاطر "خاکی" بودنش ، به سلامتی دیوار که هر مرد و نامردی بهش تکیه می کنه ، به سلامتی مورچه که تا حالا هیچ کس اشکشو ندیده ، به سلامتی خیار نه به خاطره "خی" ش بلکه به خاطر "یار"ش ، به سلامتی شلغم نه به خاطر "شل"ش بلکه به خاطره "غم"ش ، به سلامتی هر چی نامرده که اگه نامرد نباشه مردا شناخته نمیشن ، به سلامتی کلاغ نه به خاطر سیاهیش بلکه به خاطره یه رنگیش!!!
>>>>> قلب تو صدامو نشنید رفتی با غریبه موندی
اگه یه روز بگم...
منصور
چنان درخت در این آسمان سری داریم
برای حادثه دست تناوری داریم
وفور فتنه اگر هست آسمان با ماست
که چشم لطف ز دنیای دیگری داریم
«سلمان هراتی»
شمع دانی به دم مرگ به پروانه چه گفت؟
گفت ای عاشق بیچاره فراموش شوی
سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد
گفت طولی نکشد تو نیز خاموش شوی
(چه ربطی داشت)
اندیشه مکن که شانه هایت سنگین شود
اندیشه مکن که از کشیدن بار دیگران نا توانی
در شگفت می مانی از نیروی خویش
در شگفت می مانی که به رغم ضعف خویش
چه مایه توانایی !
از بخت یاری ماست شاید
آنچه می خواهیم یا بدست نمی اید یا از دستمان می گریزد ...
تما مشکل دنیا اینه که حکمت که اتفاقات رو نمی دونیم ...
و نمی تونیم بپذیریم بدون دونستنشون ...
(طولانی شد ... شرمنده ... ذهنم آشفته است و حرف بسیار )
دل خوشی بچه‌ها برای تشویق تیم مدرسه‌شون به همین حاشیه‌هاشه!! اصلا حاشیه بیشتر از خود بازی حال می‌ده. سعی کنید خیلی بهشون سخت نگیرید. اگه کنار زمین بازی هم نذارید داد و فریادهاشون رو بزنند و خودشون رو خالی کنند بعدها یه جای دیگه بالاخره خودشون رو خالی خواهند کرد. جایی که جاش نیست.
اصلا اگه این کارهها رو نکند به نظر من سالم نیستند. چون بچه شر و شیطون یعنی بچه نرمال!!
ارشاد فرمودین و قضاوت!
که هر دو نادرست است!
حاشیه به نوع تشویق های کنار زمین ربطی نداشت. اولین چیزی که به ذهنتان میرسه مینویسید.
من به بچه ها سخت نمی گیرم. ارشادتان نابجا ونادرست است.
من دیگه کم آوردم (منظورم این شماره گذاری هاست!!)
حالا مگه بچه ها موقع تشویق چی کار کردن؟
(یعنی بگید چی کار نکردن!!؟)
شاید طرف از بس حرف داشته و فکر می کرده زیاد وقتتون را می گیرد . آن موقع حرفی نزده. گفته یه جا دیگه یا شاید مکتوب بده.ب.خ
منصورجان،
جسارتآ، چاشنی خشانت در برخورد شما با دیگران زیاد شده. برخی چیزها که می نویسید چه در صفحه اصلی و چه در بخش نظرات، مورد انتظار نیست. البته جسارت حقیر را می بخشید، من باب نصیحت الملوک بود وگرنه کوس ارادت ما نسبت به شما در سر هر برزنی شنیده می شود. داستانی است که بر هر سر بازاری هست ...
عارضم به حضورتون که قبول !
ولی شما چه میدانی؟!!!
بعضی وقتا «فحش از دهن تو طیبات است» بعضی وقتا اغراق است. بعضی وقتا تنبیه است . گاه وقتی هم حق طرف مقابل است. ولی چشم ٬ وجود نازک خوانندگان عزیز اذیت میشه !!!! چشم!مراعات میکنم!
باز هم فقط می تونیم دعا کنیم
به نظر من که همه ی اینها برای امتحان ماهاست
ببخشید که باختیم حالا دومی هم بد نیست که خیلی از ما قوی تر بودن واسه چی توبه کار شدید؟ حاشیه ش چی بود؟
در مقابل بعضی چیزا آدم باید خیلی فکر کنه تا جواب بده!
بزنید تو کار ترجمه آخه ترجمه ی بی اشکالی کردید!
اگه یه شب برسم ...
بفرما تو....