عاقلان نقطه پرگار وجودند ولی

عشق داند که در این دایره سرگردانند

1- "یونگ" – روانشناس برجسته سوئیسی – گفته : انسان قرن بیستم زیاده از حد عقلایی شده و تکیه افراطی به ضمیر خودآگاه نموده و نیروهای دیگر انسان از جمله ضمیر ناخودآگاه دست کم گرفته شده اند.

اینه که "تا چشام کار میکنه ، هرچی که مونده نابجاست" خیلی تکنولوژی گرا شدیم. همه جا شلوغه. هیچکس خودش نیست، خودش.

2- بعضی مطالب و اشعار و جملات ، مظلوم معروفیتشان هستند. از جمله این غزل فوق عالی از مولانا که چون هرکسی از راه رسیده خونده و استفاده کرده ، شاید کمتر به مضامین عالی عرفانیش توجه ما جلب شده. خلاصه قضیه اینجوریه ، نه اونجور که خیلی ها الان میگن و زورکی میخوان آدمها هر کاری دلشون میخواد بکنن ، نتیجه دلخواه هم بگیرن.

مرده بدم زنده شدم ، گریه بدم خنده شدم	دولت عشق آمد ومن دولت پاینده شدم
گفت که دیوانه نه‌ای ، لایق این خانه نه‌ای	رفتم و دیوانه شدم ، سلسله‌ بندنده شدم
گفت که تو کشته نه‌ای ، در طرب آغشته نه‌ای	پیش رخ زنده کنش ، کشته و افکنده شدم
گفت که تو زیرککی ، مست خیالی و شکی	گول شدم ، هول شدم ، وز همه برکنده شدم
گفت که تو شمع شدی ، قبله‌ی این جمع شدی	جمع نیم ، شمع نیم ، دود پراکنده شدم

3- تلویزیون یه برنامه روشنگرانه(!) درباره  خطرات استفاده از مواد توهم زا و قرص اکس و ال . اس . دی و این چیزا پخش کرد، من یکی که به مصرف این مواد گرایش پیدا کردم ! علنا استفاده از اونا رو نشون میداد و مصاحبه های با جوونها، اتفاقا خیلی چیزهای خوبی به ذهن متبادر میکرد. اگه هدف این برنامه منع جوانها از گرایش به سمت مواد توهم زا بوده بود ، گمان نکنم متحقق شده باشه. در عوض ، این تبلیغ "داداش سیا" معرکه ست ! مخصوصا با ورود شخصیت "عزیز" به صحنه! سیا میگفت:"عجب توهمی! سگ و گاو و گوسفند با آدم حرف میزنن" ! خیلی جالب بود. کسی که توهم داره که نمی گه "عجب توهمی"!

4- نجو تا بیابی، بجو تا از دست بدهی...

منصور