۱- سلام! بی مقدمه: بالای وبلاگ ما یه جمله قشنگ از مرحوم شریعتی نوشته که سرآغاز وبلاگه و حالا من میخوام این جمله رو به عنوان یکی از علاقه مندان اون مرحوم اینجوری به حال و روز وبلاگ کنم که:«سرمایه هر وبلاگ پست هایی است که برای ندادن دارد.» و بدینوسیله وبلاگ ما به عنوان یکی از باسرمایه ترین وبلاگای دنیا از کلیه سرمایه داران و سپرده گذاران خود نهایت سپاس را دارد.به ازای هر پست در هر سه ماه و دوتام نظر، خیلی امتیاز ! بشتابید و از همین امروز،بیننده ما باشید!!!
۲- حالا چرا بیننده که خدمتتون عارضم در حال تدوین یه لغت نامه وبلاگی هستم که نه به این زودیا منتشر میشه !برای مثال در زیر ، نمونه ای از آن آمده است:
بیننده:اونی که فقط وبلاگ رو نگاه میکنه تا ببینه کی پست داده و کی نداده. وی ضمن اطلاع از وضعیت وخیم سرانگشتان مبارک جهت تایپ و خرابی صفحه کیبوردش در ادامه از هر گونه اظهار نظری خودداری نموده و... ! از فواید آن:افزایش شماره کانتر کنار صفحه و دلگرمی ما!
خواننده:اونی که از آشناهاست و بعضی وقتا فقط برای بعضی از اعضای آشناس نظر میذاره! ولی بازم مرامشو که وقت میذاره. از فواید آن:دو نفرم پستای آدمو میخونن که نظر بذارن و فکر کنم این خوب باشه!
مثبتا: اونایی که وبلاگ رو نخونده مینویسند:«مطلبتو خوندم .از نوشتت خیلی لذت برم. به ما هم سری بزن!» گویا این بنده خداها از فواید بینندگان ما بی بهره اند و دنبال یه کسی که...! از فواید خودشون: با مثبت نگری خاص خود به مطالبمون، سبب افزایش روحیه اعضا و درنهایت اینکه ما بفهمیم غیر مام وبلاگ هست!
منفیا: اونایی که انگار بنده خداها مجبورند زورکی وبلاگ ما رو بخونن و عذاب الیمی از مطالب ما می کشند که بدینوسیله مراتب همکاری خود جهت رهایی از این مصیبت را اعلام میداریم! از فواید آن:افزایش روحیه نقد در جامعه( از نقد کلیه افراد ذیربط و بیربط حتمآ در پستهای بعدی استفاده می کنیم .اینو مطمئن باش!)
خواننده جدید: گشتیم نبود ، نگرد نیست!
رییس: فعلآ به دلیل دل مشغولی! در دسترس نیست ! از مضرات آن: کم سعادتی بیننده و خواننده و عضو و وبلاگ و همه و همه، کاهش شماره کانتر ، کاهش نظر ، کاهش...!
بقیه لغات تا بعد!
۳- موضوع واسه نوشتن اونقدر زیاده که بهونه ننوشتن جوره ! از راهیابی ایران به باشگاه هسته ای تا پیروزی جناح چپ ایتالیا و عدم تغییر ساعت رسمی کشور(داخل پرانتز: از این موضوع زیاد گفتن ولی گویا که چه زود عادت می کنیم و چه می دونم بد خوابی نونهالانمون و قرقر صبحشون تا اختلاف ۲ ساعتمون با دنیا رو یادمون رفت! صبح ساعت ۵ ، آفتاب وسط اتاقه ولی اوقات شرعیمون خدشه دار نشد و سر ۱۲ ظهر خدا نماز میخونیم!(این رو به عنوان یکی از توجیهات عدم تغییر ساعت ، دولت به مجلس اعلام کرد!!) هرچند سال ۷۰ اول اردیبهشت ساعتها رو تغییر دادند ولی گویا امسال امیدی نیست) و خلاصه سایر موضوعات در ایران در « جغرافیای ما که بین درخت و دریا از اتفاقات سرخ استقبال میکند، بین درخت و دریا که رفت و آمد پرندگان تماشایی است...»اونقدر زیاد هست و من دیگه از افزودن اظهار نظر کارشناسی خود به ۷۰ میلیون بقیش خودداری میکنم و فقط از اوضاع که: من از روییدن خار سر دیوار دانستم که ناکس کس نمیگردد بدین بالانشینی ها! البته سو برداشت نشه ها صد در صد میدونین که من منظور خاصی ندارم و خار تو این بیت استعاره از بی وفایی معشوقه!
۴- جدیدآ به یه نتیجه قدیمی رسیدم که واژگان قربانیان بزرگ تاریخند(اوهو !) و به قول پائولو کوئیلو :وحشتناک ترین سلاح نابودگری که انسان توانسته اختراع کنه ، کلمه است و مادر ستم ها ، ستم به کلمات است! و هم به قول جبران خلیل: واژگان زندانی معنی اند! و یا به قول علیرضا: ...! هیچی بابا از ظلم و تجاوز به کلمات منصرف شدم! صلح !
۵- از جملات دهن پر کن:شاید درباره کوه مقدس شنیده ای:آن بلندترین کوه در جهان است. اگر به قله برسی فقط یک آرزو خواهی داشت و آن این که فرود آیی و با آنانی باشی که در ژرف ترین دره سکنا گزیده اند. بدین دلیل است که کوه مقدس خوانده میشود!(ستمی از جبران خلیل!)
۶- چند وقتی بود پستها از شعر پایانی با حال و هوای خودش محروم بود ولی حالا یه شعر قشنگ از منزوی(آقای منزوی خیلی به گردن ترنجمون حق دارند!!):
یک بوسه که از باغ تو چینند به چند است؟
پروانه ی تاراج گلت بند به چند است؟
خالی شدم از خویش و به خالت نرسیدم
آخر مگر این دانه ی اسفند به چند است؟
یک نامه به نامم ننوشتی مگر آخر
کاغذ به سمرقند تو ای قند به چند است؟
نرخ لب پر آب تو و شعر تر من
در کشور زیبایی تو چند به چند است؟ ...
یک،ده ،صد و بیش است خط ساغر عشاق
تا حوصله ی ذوق تو خرسند به چند است؟ ...
علیرضا
سلام
۱. خوب بود و زیبا.
۲. شعر با حسی بود.
۳. موفق باشید.
سلام
مطلبتو خوندم، جالب بود، به ما هم یه سری بزن.(;
آقای علیرضا اولن واقعن از مطلبت لذت بردم، ثانین از این که جمله ی بالا رو تو این پست خوندم خوشحالم چون منو به فکر واداشت که هرکی واسم کامنت گذاشت فک نکنم راستکی میکه D:
و خدا بود روز اول و هیچ نبود، و کلمه بود و کلمه خدا بود ...
اینم از تورات تا کلکسیون شما تکمیل شه!!!
سلام
خدمتتون عارضم که حالا می زنی رو دست ما شعر منزوی می نویسی؟! اونم این شعر که من اینقدر بهش حساسیت دارم که تا الآن از دستم نیومده بود که پستش کنم. عالی بود.
آقا ! این وبلاگ که بضاعتی نیست ولی پیشکش شما که در این دوران رکود وبلاگی من ٬ اینچنین قلم می فرسایی.
سر شوق آمدم . شاد آمدم شاد آمدم ٬ پست می دهم . به شرف سربازیم سوگند.
کلمه هم خیلی مهمه . ما قربانی سوء تفاهمهای کلمه ای هستیم. علی الاغلب.
آقا منصور عرقاتو پاک کن
از تو گوگل آِدرس رو دیدم . سر زدم و خوشم اومد!
جالب بود.(مخصوصآ تقسیم وبلاگیش !)لذت فراوان بردم و نوشتم که بدونی خواننده جدید هم پیدا میشه!
باقی توفیق!
سلام
یه توضیحی بدید که آقا منصور قراره بنویسه اینجا یا نه ؟
من هیچ وبلاگی رو جز این نمیخونم . ولی اگر قراره اینجا هم بشه وبلاگ بقیه و نه آق منصور . بگید که ما هر دفعه که وصل میشیم آدرس این ترنج رو تایپ نکنیم .
اصلا میدونی چیه ؟ از وقتی اینجا شد رویای تازه همه چی کهنه شد و فاتحه مع صلوات بلند !
دلگیرم از منصور .
زت زیاد
و مرا خواننده ای حساب کن که برای نگارشات تو می آید
علیرضا جون جدا بهت تبریک میگم! پست هات از همه بهتره! البته جسارت به آقای منصور جون(!) نباشه هااا ! منتظر پست های زیبای بعدیت هستم! خوب نمی گردی ! این همه خواننده جدید دارین!