آقای اصلانی!

1- یکی از دوستان عزیزم که چند وقته ندیدمش و تلفنی ارتباط داریم – آرش – که نمی دونم وبلاگش فعال هست یا نه . یادمه یک بار تو بلاگش نوشته بود ( نقل به مضمون) : "فایده خوردن نیم کیلو آلبالو و کلی گوجه سبز و توت ، اینه که می فهمی مسیر اتاق تا دستشویی چند قدمه ، ساعت دو نیمه شب بارون زده ،  ساعت 3 و پنج دقیقه اذان را کامل می شنوی و ساعت 4 آتش نشانی از خیابونتون رد شد ! "

که نقل دیشب من بود ! که نمی تونم خوردن این چیزا رو کنترل کنم !

2- ایرانسل هم دیگه با این تبلیغاتش تهوع آور شده! هر کانالی می زنی ایرانسل . امشب داشت ایرانسل در رباط کریم رو تبلیغ می کرد! مطمئن باشید به این تبلیغ هم می رسیم که : نون خشک بیار ایرانسل ببر!

الغرض اینکه پر ایرانسل به ما هم گرفت. صاحبخونه عزیزتر از جانم ، پشت بام را اجاره داد به ایرانسل برای نصب آنتن . مفت ، ماهی یک و سیصد ! ما هم طبقه آخر. سرویس شدیم توسط عملیات ساختمانی این عزیزان . بکوب بکوب، ببر بیار ، تیر آهن و مبلگرد. آنتن 12 متری کلی دنبک دستک می خواد و کلی تاسیسات جانبی. به صاحبخونه عزیز هشدار دادم با بالا رفتن آنتن ، همسلیه ها می ریزن و کار را می خوابونن . اونوقت اینهمه هزینه فونداسیون و غیره به باد می ره . به .... مبارک هم حساب نکرد !! و همان شد که گفته بودم. با آژان و آژان کشی و دعوا و خلق تنگی و ...  همسایه ها پیش بردند کارشان را. و ایرانسل رفت و دام بر مرغ دگر نهاد. و  این بود ماجرای ما و ایرانسل.

3- حرف که زیاد هست برای زدن ، ولی خلقمان تنگ میشه ! سهمیه یندی و مجلس و دولت و مسکن و قطع اس ام اس و کنکور86 و غیره و ذلک. که نمیشه گفت. چون هم افهام سوزد هم بیان. ترجیح می دم یکی از تراوشات مشعشعانه ذهن مبارک را طرح کنم. که بند بعدی است.

4- می خواهم ثابت کنم زندگی یک آدم بسیار خر پول ( همان مولتی میلیاردر خودمون که از این به بعد آقای اصلانی صدایش می کنیم) در ایران با یکی مثل من تفاوت چندانی ندارد. فقط آسایش اتومبیل سواری آقای اصلانی از آر دی سواری من بیشتر است. همین !  و در عرصه های مختلف دیگر تفاوتی ندارد. بشنوید استدلال را:

الف –  مساله خورد و خوراک ،

من و آقای اصلانی کم و بیش غذا یک چیز می خوریم. تازه عمرا آبگوشت مامان من گیرش بیاد یا قیمه بادمجون مادر خانمم ( این قسمت را از ترسم نوشتم !) مثلا او چه رستورانی  میره که من نمی رم؟ یا از کجا غذا می آره که من نمی تونم ؟ این از این.

ب- مساله خانه ،

خونه من 70 متره و خونه او پنت هاوس 700 متری. از این که اختلاف شدیدتر نیست. تو خونش چه می کنه؟ در آنِ واحد در 8 تا مکان که نیست! یک جاست. روی یک مبل نشسته که من دراز کشیدم و زیر سرم متکاست و راحت! ریلکس ترین حالت! و یانگوم می بینم که او هم می بینه. یا ماهواره می بینه که من هم می بینم ( این قسمت رو دیگه مجبور شدم خالی ببندم که کم نیارم!)

ج- مساله پوشاک ،

من و آقای اصلانی هر دو یک دست کت و شلوار می تونیم بپوشیم. هر دو هم از هاکوپیان می خریم. اینم فرق نداره.

د- مسافرت ها ،

آقای اصلانی می ره تور اروپا و آنتالیا و جنوب فرانسه. درسته؟ من با رفتن به تنگ ارم بوشهر و بندر دیر و خورموج ، عشق دنیا رو می کنم. مگر نه اینکه لذت بردن و احساس خوب داشتن یک چیز درونیه؟

هـ - وسایل زندگی ،

کلید پریز هاش اسپانیاییه ، کاسه توالتش از ایتالیا اومده. ظرف غذاش فلان طوره ، دکور اتاق خوابش چنان جوره. کلید پریز باید چراغ رو خاموش روشن کنه، چه فرقی داره کجایی باشه؟! کاسه توالت باید .... چه فرقی داره مال ایتالیا باشه یا مال پارس سرام؟! و الی آخر. پس در این موضوع هم من و آقای اصلانی فرقی نداریم.

فقط می مونه ماشین آقای اصلانی که بی ام و 630 است و من آر دی. که اون سوار میشه پرواز میکنه. فقط فرقمون همینه !

و دیگر اینکه هر دو باید صف پمپ بنزین وایسیم ، هر دو باید توی خیابون خشونت و فحش مردم را تحمل کنیم، هر دو در ادارات بهمون توهین میشه ، هر دو در آلودگی هوا تنفس میکنیم، هر دو می ترسیم زن و بچه مون تنها از خونه برن بیرون ، هر دو .... که می بینید مشترکاتمون بیشتر از مفترقاتمون  است. پس چرا زور بزنیم که پولدار بشیم؟ بخاطر یک ماشین سواری ناقابل که تازه اونم بنزین نداره که راه بره !

منصور