آقا یه مساله ای:
این عملیات هایی* که فلسطینی ها به خودشون بمب می بندن و می رن یه جایی رو منفجر می کنن که قبلا اسمشون عملیات شهادت طلبانه بود، تازگی ها چرا اسمش شده عملیات انتحاری؟یه ذره نامردیه، نه؟
(قطعا همتون می دونین که انتحار دقیقا معادل خودکشی خودمونه)
*- می دونم عملیات ها غلطه ولی خوب جور دیگه نمی شد.
همین.
رضا.
خرمشهر آزاد شد!
من کی آزاد می شم ؟
دلاکی سراغ داری دل آدم رو بشوره؟
تهران چه بهار خنکی دارد امسال!
نوشتن تو وبلاگ برام سخت شده . خواننده هایی دارم از طیف های متفاوت و مختلف. مناسب حال همه نوشتن در یک زمان خیلی سخت و تا حتی ناممکن است.
دیروز یکی از دوستان رو دیدم ( ح - ف) . دیدم که او هم وبلاگ رو می خونه! نوشتن از سابق خیلی سخت تر شد !!
منصور
سلام به همه
در منزل امتحان نکنید
آدم بعضی وقتا مجبور میشه اعتراف هایی بکنه که شاید سنگین باشه. اما خوب مجبور دیگه.
هیچ وقت امتحان تاریخ سال سوم راهنماییم یادم نمیره. ثلث دوم حجم کتاب ۱۸۰ صفحه حفظی. با بد بختی اینور و اون ور میکریم وقت درست شه نمی شد تا اینکه یه دوست(؟؟؟؟) بهم گفت که سوال های امتحان را دزدیده از دفتر معلم ها. من هم با کلی حال ازش گرفتم و خوندم. ۲ دقیقه قبل از امتحان بهم گفت که تموم قصه دروغ بوده و منم هرچی از دهنم در اومد بهش گفتم( بی تربیت؛ ایش؛ بد؛ای؛...). خلاصه با کلی اضطراب نشستم سر جلسه امتحان و مطمئن بودم میفتم. اما خوب سوال ها واقعا سوال های امتحان بود. چه حالی داد. با ۱ ساعت خوندن نمرم شد ۲۰ کسی هم نفهمیده.(البته تا حالا)
اون روز خیلی حال کردم. البته تنها باری بود که اون اتفاق برام افتاد. شانسم که نداریم. فکر کنم باید به آقای ترنج میگفتیم زودتر این کار را شروع کنند.(وبلاگ نویسی).
یا علی
صادق
در موسسه ای داری کار می کنی. یکی از دوستان صمیمی و نزدیکت را معرفی می کنی. چند وقت می گذرد. جسته گریخته از دو طرف حرف و حدیث می شنوی. هر دو طرف هم درست می گویند و هم نادرست!! تا این که یک روز خودت نیز با موسسه حرفت می شود چرا؟
چون دوستان موسسه ای قواعد معمول اداره موسسه را بلد نیستند ومی گویند به ما ربطی ندارد که دیگران چه می کنند. شما قرار است هر روز ساعت 30/6 بعداز ظهر سر کارت باشی چه کار داری که من هستم یا نیستم یا موسسه باز است یا تعطیل!!!
هر چه می گویی بابا امروز تعطیل رسمی است و هیچکس سر کارنمی رود باز می گویند ما به دیگران چه کار داریم شما قرارداد بسته ای که ساعت 30/6 بعدازظهر این جا باشی....
تو می مانی که چه کار کنی که دوستت از راه می رسد و می گوید
آقا ما را ببخشید ما شرمنده عالم و آدم هستیم . شرمنده شما هم شدیم.
و تو می خواهی خودت را فریاد بزنی
نصیر
1) وای! داره تصاویر آزاد سازی خرمشهر رو نشون میده. پل شناور روی کارون. یادش بخیر.
آقای صباغان لندکروز رو میذاشت تو دنده یک و میومد پایین و با اون پای نصفه که نصفه دیگش رو تو شلمچه جا گذاشته بود دنبال ماشین میدوید! ما هم می ترسیدیم ماشین بدون راننده بیفته توی کارون! الکی داد میزدیم. من ، علی بیوکی، فرزاد، لک، علی رسولی، رضا سبزه، رضا ثابتی، ممد میری، علی اصغر، کریم ، که یه رقم این آخری الآن تو واشنگتن دی سی داره حالیشو می بره!
یاد جکهای بی مزه آقا صباغان به خیر! دو نفر سوار هلی کوپتر شدن ، کمک راننده(!) به راننده(!) گفت : قربونت اگه گرمت نیست اون پنکه بالا سرت رو خاموش کن سر و صداش زیاده!
مثل یه رویاست. رویای نیمه کاره. هر وقت تلویزیون نوحه ممد نبودی ببینی رو پخش میکنه بی اختیار اشکهام جاری میشه. مثل الآن. تصاویر مسجد جامع آتیش به جونم میزنه. شب عید 68 رفتیم اونجا دعای کمیل و من خوابم برد و بعد دعا پاشدم جفت پاهام خواب رفته بود و با تمام هیکل خوردم زمین ! مردم با چشمان قرمز هرهر بهم خندیدن!
2) قرار بود امروز یه کاری انجام بدم یادم رفت. مادرم از اینکه این کار انجام نشده ابراز نگرانی کرد و اینکه فردا شاید نشه و دیر باشه و... که من در اومدم گفتم: من فردا این کار را انجام میدم، یه مرد داره این حرف رو میزنه! حالا دیگه نمی دونم جور می شه یا نه!
3) تصمیم دارم یکی از سوالات امتحان آخر سال بچه ها در درس هندسه رو توی وبلاگ منتشر کنم! آمار بازدیدکنندگان وبلاگ زیاد بشه!!! منتظر باشین ! البته از روز پنجشنبه تا حالا (48 ساعت) وبلاگ ما بیش از 250 تا بازدید داشته ولی جالبه بدونین که بازدید کنندگان ما اهل نظر دادن نیستن . در همین مدت همش 6 تا نظر گذاشتن!
نظر بدین بابا!
منصور