«ای فلانی دو سه خطی بنویس ! ساده تر ٬ رنگیتر. در پی قافیه و واژه نباش . واژهء امروزی . بگذر از دلسوزی. » امیدوارم درست نوشته باشم. دلسوزی درسته دیگه؟ شاید هم دیروزی بود. نمیدونم. ولی منظورش این بود که بنویس. آهای فلانی !! بنویس. باباجان بنویس. همون دو سه خط هم نوشتی نوشتی خیالی نیست. ولی بنویس.
چند دقیقه پیش یاهو مخابره کرد که یه مقام آمریکای تو هتل الرشید کشته شده. گفتم بالاخره این وولفوویتز رو کشتن. ولی این نامرد هفت تا جون داره. یکی دیگه بود. یه کلنل بدبخت رو کشتن. البته اگه بخوای مثل این آقای ططری عزیز فکر کنی میبینی این آقای وولفوویتز همچین بد هم نیست. مصاحبه‌شو تو روزنامه شرق خوندین؟ پرسیده بودن ازش نظرتون راجع به آقای بوش چیه؟ گفته بود اون هم آدم خوبیه. یارو تعجب کرده بود یه بار دیگه پرسیده بود منظورم جرج بوشه ها. گفته بود آره فهمیدم. خوب اون هم اومد صدام رو نابود کرد دیگه. اون هم آدم خوبیه. نمیدونم شاید هم زیاد بیراه نگه. حالا فردا طرفدارهای وولفوویتز اینجا رو هک نکنن خوبه. آخه امروز روزنامه نوشته بود یکی رفته از سایت بانک ملی پول دزدیده. حالا اینجا به اونجا چه ربطی داره من هم موندم معطل.
میبینید وقتی آدم مجبوری بنویسد چه چیز به درد نخوری از آب درمیاید. پس ای فلانی اگر حالش را داشتی یک چیزهایی هم داشتی که بگی بیا دو سه خطی بنویس.
قربون همه
احسان